Fobia Anarchii.

[czarna_Owca]

na rozczochranym karminie pola
zakwitła wątle

wokół cukrowych pentagramów
nad zatraconym biegiem rzeki
wołała przez roztargnione zapachy

jak przycmentarne ziele

obudzony anioł rozplatał cierpliwy
nie rozczesywane nigdy skrzydła
prozaicznych biedronek w zieleni

a zastygła w bezruchu pajęcza nić
skropliwszy bezbarwne perły rosy
omotała szare oczy motylich piór

tak w chaosie łopotów
nieznacznych imaginacji
obok pojedynczych zranień
człowiek fatalny
rozpisywał
na akty dramatu

boskie

ciało

anarchii


PS: dzięki za przeczytanie.

[magda]

nie masz za co dziekować, Magdo, czytam z prawdziwą przyjemnością

[czarna_Owca]

serdecznie dziękuję ładnie bardzo... Pani Magdo ...
czarna_Owca

[czarna_Owca]

eh...i Krzysztof...nie rozpieszczaj słowem...ale z drugiej strony tak mi miło, ze sie podoba...bardzo Cie serdecznie pozdrawiam...i dziękuję za odwiedziny

[dark_girl_x]

m też się bardzo podoba ) takie... cholera czasem nie znajduję słów )

[pollyanna]

wiersz fantastyczny .piekne epitety.cos co lubie.chcialabym tak ale nie potrafie
BUZIAKI !!!

[seweryna żuryńska]

Wiersz piękny...ale
aż się boję pointy..."boskie ciało anarchii"...

Ukłony