Mroźny Pałac

[Apocalypsis]

otwierasz drzwi z nabożną czcią
jej Zimowego Pałacu
szyby kryształowe w blasku nocy
lśnią jak ostrze
ona stoi na dziedzińcu
otoczona demonami
a jej oczy barwy ognia
roztapiają duszę twą

jej białe włosy zamieniają się
w zdradliwe węże
otulają snem umarłych
wciąż kąsają mrozem
dumna stoi na dziedzińcu
otoczona demonami
jej Mroźny Pałac kusi chłodem
nawołuje duszę twą

jej chłodne piękno cię pociąga
i nie daje spać
twe myśli oblodzone krążą
wokół jej ciała
lecz wciąż stoi na dziedzińcu
otoczona demonami
a jej piękno diaboliczne
znowu pęta duszą twą

ostrym nożem w swych piersiach wycinam jej imię
ostrym nożem spływającym szkarłatem od krwi
od krwi umarłych bogów których nigdy nie było
od krwi wrogów mych błagających o śmierć

[macia miszka]

Ambitny,wysoko przeliterowany patos niestety.

[Smok]

cukierkowy bardzo, ale czuje się jak bym zjadł kilo krówek i zamknęli by mnie później w sklepie z cukierkami, to by była masakra.

pozdrawiam

[Apocalypsis]

a tak nie lubię cukierkowatości.. :( ehhhh.. widac i mnie ona dopadła..

dziękuję

[pathe]

podoba mi się obrazowość.moge sobie to wszystko nakreslić w głowie kiedy czytam ten wiersz.jednak jest niedopracowany.trochę zbędnych słów.kobieta zimna jak lód i demon.było?pozdr

[Apocalypsis]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

własnie to starałam się ująć :) cieszę się, że ktoś to zauwazył


tu się muszę przyznać do mojej słabości do paru słów.. i często ich nadużywam.. :(

pozdrawiam