****

[Piast]

Na progu


W tęsknocie serca jest pieśń cicha
jak ciche ciszy jest westchnienie
więc mówią tylko dłonie nasze
... gdy trzeba

słowa twe garnę ramieniem
i wzrokiem sięgam widnokręgu
krańca ziemi czy progu nieba
... nie wiem

ile zatracić można jeszcze
i ile rodzić wciąż na nowo
spłynąć na ziemię słońca blaskiem
... czy deszczem

ze swego stada mleczna droga
zgubiła gwiazdę co uśmiechem
burzowe chmury rozpromienia
... dla Boga

zanim powróci w głąb przestworzy
ja w jej niebieskim sercu składam
prośbę o modlitwę zwyczajną -
... maleńką

niechaj przede mną most położy
z najprostrzych słów o czystym dźwięku
struny zbudzonej nagle ... deszczu
kropelką

[stanislawa zak]

pięknie, brawo!pozdrawiam ciepło

[Piast]

Ojej, Stasiu, ty 27marca napisałaś tak miły komentarz, że płonę, dwa słowa - prawdziwy balsam, a ja nie wiedziałem i nie podziękowałem, więc ściskam mocno teraz.
Szkoda, że wiersz ten przeszedł bez echa, byłem ciekaw komentarzy, jak został zrozumiany, kto jest kto, co jest co, dlaczego tak a nie inaczej ... bo wśród znajomych wywołał sporo dyskusji... ale cóż...

Pozdrawiam miło Piast