Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Czas zimowy

Władysława Wawrzyniak
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Władysława Wawrzyniak

Władysława Wawrzyniak

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Czas zimowy

Czas zimowy to czas jakby oczekiwania
przemyślenia,rozpamiętywania,
to czas jakby częsciowego naszego niebytu,
i niezależnego od nas na ziemi pobytu.

W tym czasie życie jakby wolniej płynie,
i choć różnych wiele spraw dzieje się w rodzinie
ważnych i mniej ważnych,złych i dobrych
to nieraz trudno wybrać postępowanie rozsądne.

Patrzymy na ptaki za oknem przelatujące
śnieg,deszcz padający,
i ludzi szybko przechodzących
jakby przed zimnem uciekających.
Mieszkowice,dnia 19.02.2004 r,godz,7:30-8:00
WaW

Rafał S.

Rafał S.

Opublikowano
Opublikowano

Z przykroscia musze sie zgodzic z Olesia.Zycze powodzenia w dalszym pisaniu.Na pocieszenie dodam ze dostac pozytywna opinie tutaj to maly cud chyba ze nalezysz do kolka wzajmnej adoracji.
Pozdrwiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Nata_Kruk
      Cisza

      Przez Nata_Kruk · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ... hmmm... no nie... :)) ... i słusznie, też próbuję w swoich w ten sposób. ... a za co.? :) No tak, byłam, jestem..  a ile będę.. licho wie.. ;)
    • janofor
      Ojcostwo

      Przez janofor · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Migrena
      Gaza

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Annna2 Twój wiersz Aniu  to krzyk — nie do ludzi, bo ci przestali słuchać, ale do Boga, który milczy. To lament duszy, która już nie wierzy w sprawiedliwość, bo ile razy można patrzeć na śmierć dzieci, na powtarzające się piekło, na historię, która niczego nie uczy. To nie jest już tylko poezja — to dokument epoki bez sumienia. Każdy wers jak strzęp modlitwy, który nigdy nie doleciał. Tyle krzywdy, tyle krwi, i nic się nie zmienia. Może jedyną modlitwą, jaka została, jest właśnie ta rozpacz. Ja ją w sobie mam. Ale najgorsza jest ta niemoc.   Jak nasze dzieci w Powstaniu Warszawskim mordowane dla żartu, z nienawiści. A Wołyń ? Rozpacz rodziców mordowanych okrutnie dzieci.   Aniu. Mocny i cudownie ważny wiersz. Podziwiam Cię.
    • Migrena
      Psalm dla rżniętych

      Przez Migrena · Opublikowano

      @[email protected] remanent ? :):):) Cholera, musi być naprawdę źle :) Dzięki.     @Berenika97 dziękuję. Uśmiecham się do Ciebie:)     @Roma od Ciebie. Słowa wsparcia. Że życie to nie zabawa w dwa ognie. Dużo to dla mnie znaczy. Roma. Dziękuję.  
    • Annna2
      Gaza

      Przez Annna2 · Opublikowano

      Pierwszy był Mefalsim, nad Beit Lahija unosi się dym. "Płynny ołów, "Żelazne miecze" w Jom Kipur, znów presja bierze prym. O - jak piekło okrągłe. Kół historii obłędnych eksplozji przemocy. Gdzie jesteś Boże? I nowiem zmierzają kolumnami ludzie do Ciebie. Gdzie jesteś, czy w niebie? Jakże niezrozumiały jest dziś świat, nienawiść i żądza odwetu, od tylu lat. Gdzie jesteś Boże? Ty, który oddałeś życie z miłości do ludzi, słyszysz, czy masz za dużo spraw? Wzgórzom oliwnym ktoś mówi witam, a korona cierniowa raz po raz w słońcu zakwita.                

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...