Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Jaskinia_Platona

Draco Volantus
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Draco Volantus

Draco Volantus

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Kto umie patrzeć
w lesie pełnym myśli
kwitnącym świeżymi śladami
dostrzec może piękno
w niezdarnym pocieszeniu
w matce która kocha
tak że jest chora
w łódeczkach z kory
co zamiast płynąć toną
w polu zaoranym
przez starego muła

w cienistym słońcu
które nie będzie raziło już tak
jak zaraz po wyjściu z jaskini

Bartosz_Cybula

Bartosz_Cybula

Opublikowano
Opublikowano

Matko zmiłuj się nad nami.
Bardzo naiwny ten kawałek tekstu. Pełno błędów, wyliczankowość, . Wierszyk bardzo kobatyński. Drażni mnie ta patetyczna stylistyka. za dużo tu ochó i achów.

"dostrzec może piękno
(...)
w matce co kocha
tak że jest chora"

to chyba jakaś zaborcza miłośćmusi być, że aż chora z miłości


Kto umie słuchać rad posłucha. To tyle.

Roman Bezet

Roman Bezet

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Panie Draco, a cieszże się, że Cię policzyłem w końkursowe, bo inaczej sugerowałbym iść się uczyć pisać (o czytaniu nie mówię ;P) do Warsztatu.
dyg
b
PS. następny taki potwór będzie potępiony - uwaga!
Roman Bezet

Roman Bezet

Opublikowano
Opublikowano

Panie Draco,
niech Pan da spokój księdzu-Poecie, staranie to za mało, trzeba pracować, a to oznacza: starać się zrozumieć, gdy inni mówią o tym, co przeczytali, wyczytali, zauważyli.
Nie musi Pan tłumaczyć, nawet nie powinien Pan, tym bardziej, że nie ma czego - wszystko w wierszyku jest proste jak słonko. Uwagi dotyczyły nieporadności w używaniu języka - tak to proszę czytać.
Co do konkursu - wczoraj się skończył: Na najgorszy wiersz. Pana utwór został zaliczony do zgłoszonych (znaczy: wiersz nie jest bez szans na sukces ;)
pzdr. b

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kwiatuszek
      Zielona falbanka cz.II

      Przez Kwiatuszek · Opublikowano

      @Kwiatuszek @Berenika97 Dziękuję za odwiedziny i serduszko! Pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Naram-sin
      Lato na krawędzi

      Przez Naram-sin · Opublikowano

      Cienia tu nie dostrzegłem;) raczej tak intensywny proces spalania, że wystarczyłoby budulca - lirycznego, metaforycznego, emocjonalnego - na kilka wierszy. Gdy już opadnie ferwor, może warto pomyśleć nad uporządkowaniem tej materii. Tekst odsłania bogatą wyobraźnię, swobodnie przemieszcza się między obserwacją realnych zjawisk a warstwą metafizyczną i symboliką odniesień, a jednocześnie miejscami skręca w obszary, które poezja powinna omijać. Pył rozkoszy, żar serc, ciężar pustki, ból, wieczność, ból kwitnący w ekstazie.... W tekście jest tyle fantastycznych metafor, oddających siłę, brutalność i niesamowitość opisywanej namiętności (np. kapitalny fragment o rekinach), które bezlitośnie docierają do samego szpiku pierwotnej zmysłowości, że nie potrzeba dodatkowo ich tak łopatologicznie rozkodowywać na oczach czytelnika. W utworze jest też bardzo dużo powtórzeń, nie wszystkie wydają mi się konieczne. Za jakiś czas weź ten wiersz do tablicy i przepytaj z każdej linijki. Co jest naprawdę uzasadnione, a z czego można zrezygnować. Zdaję sobie sprawę że chaos tekstu (nawiasem mówiąc, bodajże trzykrotnie pojawił się w utworze) jest zamierzony, bo chaos to dzikość a wiersz ma być kosmiczno - cielesną topielą. Jednak Twoim zdaniem, jako poety, jest wywołać wrażenie żywiołowości w głowie odbiorcy, a samemu zachować kontrolę nad słowami. To istotne, zwłaszcza że lubisz utwory raczej dłuższe niż krótsze, gdzie nie można pozwolić sobie na werbalny bezład i na to, żeby treść zjadała sama siebie.  
    • Leszczym
      Przewidująca knajpa

      Przez Leszczym · Opublikowano

      Była taka knajpa, porządna nawet ceny w niej były zupełnie dzisiejsze ktoś poprosił o stawki sprzed trzech lat i ok. Cóż, nie dało się tego zrobić. No ale ktoś w knajpie wpadł na ceny z niechybnej półki za dwa lata... I dopiero wtedy nastał rodzaj końca. Knajpa - owszem świeciła - ale głównie pustkami. Popijał w niej właściwie tylko pewien pan bogacz, ale on już osiągnął pensję w wysokości za dwa lata.   Warszawa – Stegny, 19.07.2025r.  
    • Kwiatuszek
      Zielona falbanka cz.II

      Przez Kwiatuszek · Opublikowano

      @Corleone 11 Cieszy mnie, że tak wnikliwie przeczytałeś mój tekst. Bardzo, bardzo dziękuję. Postaram się wszystko poprawić według powyższego i zapamiętać na przyszłość;-)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Kwiatuszek
      Sumienna praca

      Przez Kwiatuszek · Opublikowano

      @Waldemar_Talar_Talar Dziękuję za odwiedziny! Pozdrawiam serdecznie! @Leszczym Bardzo mi miło, pozdrawiam

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...