Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Myśli skroplenie; słów przeznaczenie
czyny zwiastuje; sen w taniec przeleje.
Ścieżkami losu chodziło już wielu,
które wybrali, by dotrzeć do celu
szczęścia przyczyny w raju zatracenia;
dobrem popełnionym, jak zbrodnia słoneczna
uchwycenia piękna, spojrzeniem śmiałości,
by poczuć jej uśmiech na błękicie wiatru
niesiony powiewem marzenia białego;
dotykiem rozkoszy, rozpostartej mocy.

Opublikowano

pan się nie gniewa:
skąd tyle patosu? ja się boję ludzi tak myślących, bo zawsze to się zamienia w ryk samolotów i zabijanie;

"Jesteśmy prawdą gdyż ją tworzymy" - brzydkie zdanie, niedźwięczy, razi; (pomijam już nieprawdę tych słów);
kilka innych tak samo
niech pan przeczyta ten wiersz i posłucha jak on brzmi, jaka jest jego melodia;
niech pan słucha, gdy pan pisze

pozdrawiam

Opublikowano

Trampie: się dziwię, że się dziwisz :)
No, prawdę powiedziawszy, czekałem na Pana, byłeś Pan jedną z inspiracji idei tego konkursu, więc nie wypadałoby ;)
Z czystym sercem (na dłoni) [color=red]Q[/color]
dyg
b

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




proszę bardzo:
nie musi być dźwięcznie, jeśli nie chcesz, ale publikujesz tekst dla innych; jeśli dużo czytasz, jeśli naprawdę interesujesz się tym szczególnym rodzajem polemiki jaką jest poezja i lubisz go, to własnie dlatego, że ma on swoją wartość w pewnego rodzaju "niecodzienności", tzn wychodzenia poza jałowy codzienny sposób porozumiewania się; możesz oczywiście pisać postmodernistycznie, naturalistycznie czy jak tam, uzywając codzienności a może i bluzg, ale to Twoja sprawa;
ja mówię co zwraca moją uwagę - kazdy ma własne wyczulenie na melodię (tak sie składa, że jestem muzykiem he he) , a komentowanie polega na tym, co sie czuje; ja czuję zgrzyt w Twoich wersach; to wszystko;

dlaczego nieprawda?
"jesteśmy prawdą, gdyż ją tworzymy"
jesteśmy Bogami? każdy tworzy swoją prawdę i te prawdy niszczą świat; za dużo by o tym pisać; świadomość tego jak bardzo uwarunkowane są nasze umysły, jak są ograniczone, jak wiele trzeba włożyć pracy w odkrywanie własnego myśloczucia, jego dróg, jak niewielką część stanowi nasza świadomość na tle całej psychiki z jej podświadomością i nieświadomością (te dwie sfery różnią się jakby ktoś niewiedział) nie pozwoli na butę uważania, że ma się w ręku jakąś prawdę;
pozwoli na zdanie sobie sprawy z tego, że sie jej nie ma; i być może wyzwoli potrzebę jej szukania, ale to inny stan istnienia

pozdrawiam
Opublikowano

Tramp czy tylko Bóg może być prawdą? szatan też jest prawdą, prawdą którą tworzy i która stanowi zło, nie każdy jest chodzącym złem i nie kążdy jest dobry lecz tworzy to kim jest. A co się tyczy piosenek nie piszę do nich tekstów.

  • 5 lat później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Na pierwszy rzut oka ma to być coś sonetopodobnego. Ale popłynęłaś po tym jeziorze... w szuwary, Środki artystyczne zostały dobrze dobrane. obrazy są plastyczne, żyjące, z łatwością poddają się wizualizacji. Tymczasem forma sprawia wrażenie bardzo nieudolnie skleconego pancerza, w którym wiersz się dusi i dogorywa, a to przez nienaturalne inwersje, a to przez brak rytmu, a to przez pokracznie poprzekręcaną gramatykę. W ten sposób od razu pokazujesz czytelnikowi wszystkie słabe miejsca, gdzie nie umiałaś sobie do końca poradzić z językowym budulcem. Niech będzie to zwykły, wolny wiersz, który uwolnisz z tego stylistycznego żelastwa, a jeśli koniecznie upierasz się przy sonetach, to trzeba więcej treningu, bo tu już 'intuicyjnie' się nie da.
    • Kluczowe pytanie - co to znaczy 'lirycznieć'?  Życie staje się poezją, to oczywiście wynika samo z siebie, ale interpretacja utworu musi wyjść poza zwykłe ubarwianie, upiększanie. Wpisanie wspólnie przeżywanego czasu w wiersz zdefiniowany jako określona struktura, ma charakter o wiele bardziej brzemienny w skutki. Liryka jest przede wszystkim poszukiwaniem formy dla emocji, a jakie to ma konsekwencje dla bohaterów lirycznych? Jeśli ich doświadczenia zostaną przeniesione w rzeczywistość metafor, wówczas okaże się, że współdzielenie codzienności jest zarazem tworzeniem jej tak, jak poeta tworzy swoje dzieło - budowaniem sensu (życia) poprzez indywidualizację tego, co ogólne i nieokreślone. Np. we fragmencie ze sklepem - wszyscy tam robią zakupy, ale dla bohaterów nie jest to zwykłe wyjście do sklepu, bo liryka tak manipuluje percepcją, aby mieli poczucie, że chodzi o coś zupełnie innego. Realność staje się umowna,  jej poszczególne elementy mają być tylko nośnikami czegoś, co istnieje jedynie w świadomości i  osób mówiących w wierszu. Upraszczając - lirycznieć to budować rzeczywistość i kod, który ją na nowo zdefiniuje (niekoniecznie werbalny), zgodnie z tym, jak w niej chcą funkcjonować bohaterowie wiersza, czy jak to sobie - wspólnie - wyobrażają.
    • Zastanawiająca przypowieść, w której prosta obserwacja przechodzi w trafną ekstrapolację. Gwarowa 'śleboda' dodaje wierszowi ciekawego smaku.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Porażająco głęboka refleksja na tle nieistotnej reszty.   Ale dam lajka, bo moc tej cząstki rekompensuje wszystko inne.
    • Przypomniał mi się Ebenezer Scrooge, a raczej wizja jego przyszłości przedstawiona podczas spotkania z trzecim duchem. Z tą różnicą, że wiersz na rozdrożu patrzy raczej w tę ciemną opcję. Samobójstwo? 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...