Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

  • Odpowiedzi 80
  • Dodano
  • Ostatniej odpowiedzi

Top użytkownicy w tym temacie

Top użytkownicy w tym temacie

Opublikowano

Widzę, że tu sie nawiazała niezmiernie interesująca i wciągająca konwersacja, niekoniecznie na temat opublikowanego wiersza. Tak, chętnie jeszcze poczytam sobie kilka wyzwisk...
Bo mało ich słyszę na ulicy. A czy tak trzeba?

Panie Noe, prosze nie per "pani" tylko Anka do mnie, jeśli już, bo co to za pani w gimnazjum ;D

Opublikowano

Hmm no wie Pan ja uważam, że


Kraść mi czas i zajmować umysł genialny
waszymi pytaniami, które podszywa strach,
i odwieczna potrzeba szukania przewodnika.

Wasze umysły potrzebują pieczęci świata,
zachwytu przekabaconych redaktorów,
by przyjąć – wielki poeta jest pośród nas.

Poezja wypływa z talentu i osobowości,
a gdy jest darem od Boga – jest wielka,
niezwyciężona jak i On na swoim tronie.

Przestańcie szarpać za płaszcz poety -
wejdźcie w słowa , które do was kieruje
a zrozumienie nadejdzie z czasem.


to lekka przesada była bo każdy może inaczej to odebrać, ja bym odebrała jako wyjątkowo nie mily sposób objawienia śwaitu "patrzecie na mnie oto najlepszys z najlepszych poeta-geniusz", nie uważa Pan?

N.się k i p.
A-M.M.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Po co ?
Jak się spodoba, to zacznie Pan ze mną tworzyć kółko wzajemnej adoracji.
Jak się nie spodoba, to dla Pana będę niedojżały i matoł. Bo niezrozumiałem tego wiersza.
Nie widzę sensu czytać. Nie widzę.
Opublikowano

Mądrzy Polacy


Prolog


Zabieram sie do napisania o tym budynku
i o tym co w nim się wydarzyło, a co było
tylko częścia realnej historii świata ,która
wywarła wpływ na teraźniejszość i przyszłość.
I za każdym razem odkładam wiersz ad acta
bojąc się ,że nie oddam dobrze klimatu ani
rzeczywistej wartości i wpływu wydarzenia,
którego jestem świadkiem co dnia prawie.
Jednakże nie mogę przykryć milczeniem
tego co się dokonało ,więc podejmę się
tego ryzyka i świadom odpowiedzialności
przed historią i potomnymi.. do dzieła :


Sosnowe deski a za nimi mur,
mur powstający z pustaków-
nowy budują dom, mądrzy Polacy,
stary zburzyli i nowy budują rodacy,
na miejscu kaźni przodków plac budowy,
to Mądrzy Polacy budują na kartach historii
a Niemiec patrzy z okien konsulatu
i nadziwić się nie może –
Myśmy tam mydło z ludzi robili
a Polak grzebie własna historię!
O jak dobrze ,że tylko Polaków
tam mieliśmy- inne nacje tą kartą historii ,
kłuły by nas już na zawsze.




Posłowie

Nie oddałem tego jak zamierzałem, ale dobre i to.


Noe-Gd Gdańsk 27.02.2006 [email protected]
27-02-06 20:54 romdar77

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Chyba wogóle nie wyszło. Ni to poezja, ni proza, przykro. Mi odobiście kojarzy się Pana TEKST z tekstami hip-hopowymi lumpów-spod-mostu, naprawdę, więc jeśli Pan nie musi, to proszę takich rzeczy nie poblikować, dobrze? No chyba, że Pan musi.
N. się k. i p.
A-M.M.
Opublikowano

wady chłopcze..wady wielkich są zawsze skrywane ,a jeśli już wyjda to przemienią je w zalety, ostatecznie wytłumaczą tym ,że geniusz był nie zrozumiany ,wyprzedzał epokę itp. słowami.

Opublikowano

Wielcy Poeci


Nie mogę czytać ich wierszy,
gdy tylko wiersz zobaczę, wiem:
skradli mi słowa – przyszłe
słowa moje, nienarodzone jeszcze.

Oni nie kradli a ja jestem okradziony,
Tak to czuję – prawie zawsze.
Dlatego nie czytam poezji wielkich,
Nie chcę wiedzieć co mi ukradziono

Skradli mi słowa i złożyli w zdania,
a to moje wersy – dzieci nie narodzone
a już porwane w świat poezji -
dlatego nie czytam poezji wielkich,



Wtedy nie czuję się okradziony.



Noe-Gd Gdańsk15-02-06 13:26 [email protected]

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena Nie umiem tak od razu zostać na stałe ale może... zostanę na chwilę, na rogalika, na jeden wers przy kominku, na szept wśród trawy, na dźwięk Twojego bębenka i na ciszę między nutami. :)
    • boli mnie serce gdy ulicą idzie smutek i żal na czarno ubrane   boli mnie mocno gdy ktoś w oczy patrząc kłamie głupio się uśmiecha   boli mnie słysząc że Putin nie chcę odpuścić że wojna cieszy go   boli mnie strasznie gdy ktoś mówi że jest głodny bo nie ma na chleb   ja nie wstydzę się tych boleści bo wiem że bez nich nie byłby sobą  
    • @Annna2Wzruszyłam się, robię to zawsze, gdy czytam twe słowa. Pani Urszula napisała: "nadczynność myśli gonitwa zapędy galop zerwany w pół taktu zawały przystańmy wkrótce nas tu nie zastaną [...] przemija życie jak noc: w oka mgnieniu, przemija ziemia w ułamku promieni"    Jak wiesz, to z "Raptularza" .

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Berenika97 Bereniko, słodka Bereniko. Kiedy Ty tak do mnie piszesz.... to ja nie chcę żebyś Ty wracała.....ja chcę żebyś została na stałe. Rano będę Cię częstował kruchymi rogalikami z masłem i garściami świeżo zebranych malin. A wieczorami przy kominku, albo ognisku, albo zwyczajnie /co staje się modne u poetów/ siedząc na rozgrzanej lipcowym słońcem trawie, będziesz nuciła swoje piękne wiersze a ja będę cichutko przygrywał Ci na bębenku z cicha przy tym zawodząc.   A noce.....mój Boże ! W czerwonych różach albo na jedwabnym prześcieradle.....   Nie odchodź. Zostań. Proszę. Bereniko......
    • Karolina zobaczyła łzy cieknące po twarzy. Nie mogła pojąć „zwykłego” okrucieństwa tłumu wobec tych niewinnych i zabiedzonych istot. Wkrótce wrócił pastor z żoną. Pani Irena przyniosła kilka pudełek mleka w proszku i torbę wypełnioną innymi dobrami ze Szwajcarii. - Wyjdzie pani normalnie, drzwiami frontowymi - stanowczo powiedział duchowny. - Zapowiedziałem, że jeżeli będą panią traktować bez szacunku, to zrezygnuję z przyjmowania jakiejkolwiek pomocy zza granicy - dodał. - Odprowadzę panią i dziewczynki - pocieszała pastorowa - proszę się nie bać. Kobiety wyszły a Edward Kocki ciężko usiadł na krześle i zamyślił się. Karolina cicho i delikatnie spakowała wszystko, co dziś otrzymała na plebanii: materiały źródłowe, luźne kartki maszynopisu pracy doktorskiej i swój prezent. - Zobaczyła pani, jak chrześcijanie traktują chrześcijaństwo - zwrócił się do niej pastor - serce mnie boli, jak to widzę. Ludzie, którzy tam stoją i żądają teraz dóbr materialnych, jeszcze niedawno wyzywali nas od Niemców lub heretyków. A ja walczyłem o wolną Polskę w dywizji pancernej pod dowództwem gen. Stanisława Maczka. Ech, życie ciągle nas zaskakuje. - To prawda, dziś się o tym przekonałam - potwierdziła dziewczyna. Pożegnała pastorostwo, podziękowała za niezwykłą pomoc i udała się na dworzec. Tam już w pociągu zastanawiała się nad lekcją, jaką dziś otrzymała. Rozważała, czy wyniesione tego dnia doświadczenie nie było przypadkiem najważniejszym w jej dotychczasowym życiu?  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...