Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

pozwól unieść się
wezbranej rzece
codziennych trosk i małych radości...
otul się
blaskiem wschodzącego słońca...
stąpaj po rosie
pieszczącej dotykiem...
poczuj oddech
lasu tuż po burzy...
ofiaruj
uśmiech mijanym przechodniom...
a miłość...
sama w twym życiu zagości...
[sub]Tekst był edytowany przez Anna_Maria dnia 02-12-2003 15:50.[/sub]

Opublikowano

Dawid i za co Ty mi słonko dziękujesz???
to ja mam u Ciebie dług wdzięczności:)
i nie wiem czy kiedykolwiek go spłacę...
Dziękuję za pomoc w trudnych chwilach,
za dodanie mi otuchy i przypomnienie dlaczego warto żyć:)
Dzięki i jak zwykle dużo buziaków:)
serdecznie pozdrawiam
anka

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...