Studium pielęgniarza

[Bartosz Wcisło]

I
Pielęgniarz nie ma imienia
jego kształt nie mieści się w granicach świata
zdradza go tylko zapach świeżego śniegu
dialektyka i bezbrzeżnie celowe ruchy rąk

Pielęgniarz naturalnie nie współczuje
przypadkowe uczucia gwałcą
klasyczną składnię powinności

Skrzętnie zapomniał nazwisk dat i sierści
perlista radość najdłużej chowała się w dłoniach
ale strząsnął z niesmakiem
niefrasobliwą siostrę furii

II
Cudowna symetria podopiecznych
-żyłka kału
-logika zębów i pięści
-ciężkie przesłanie kamieni

[teraa]

cięzko mi sie czytało. tyle o tym powiem

[pathe]

część II zdecydowanie- nie. część I po dwukrotnym przeczytaniu- małe tak.pozdr i się uśmiecham.

[Bartosz Wcisło]

Mogłabyś rozwinąć wypowiedź? Samo stwierdzenie czy coś się podoba, czy nie jest mało konstruktywne.

[pathe]

uhm.podoba mi się sposób w jaki uchwyciłeś anonimowośc tego zawodu.brak jednostkowości, podmiotowości.a drugiej części po prostu nie rozumiem.pozdr:-)