Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

[oczywiście konkursowy]

płowieją tęsknoty pierzaste
odległe bledną wspomnienia
odchodzą młodzieńcze igraszki
do lamusa zapomnienia

wszystkie kamasutry i żądze
cielesne potrzeby i zbytki
nie spełnią się za żadne pieniądze
chyba że polinezyjskie chwytki

wór wspomnień zamyka w rozkroku
staje na rozstajnych drogach
dźwiga jałowość natury
na wpół przygiętych nogach

łzy leje rzęsiste, kryształy twarzy
ciśnienie jak zając mu skacze
jeszcze młódka mu się marzy
choć w stawach wysiadły wahacze

i tak powoli coś każdemu odbiera
to pamięć to jaja to zdrowie
starość- cieżka cholera
jak jej uniknąć - kto powie?

nie śmiej się młody człowieku
i ciebie starucha chwyci w swe macki
i ty dojrzejesz do takiego wieku
gdy nałożysz na talerz ze dwa krowie placki

i ciebie starość ostro popieści
nie ujdziesz jej lepkim dłoniom
i w twoją skórę cielsko swe zmieści
nawet nie musisz się schylać po nią

wnuki zabiorą całą twą kaskę
reumatyzm zeżre ci kości
na odchodne pociągniesz laskę
- drewnianą podpórkę starości

Opublikowano

Tytuł ratuje dzieło, reszta taka jakaś wypracowana!
Jakby za długo chodziła autorka z wierszem. Ta regularność zabija poezję - więcej niespodziewajek, ba! szaleństwa. Tylko tytuł - piękny (i na reklamę do przedsięwzięcia z wiersza Pani Ewy Kos się zda).
dyg
b
[color=red]Q[/color]

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Witaj - piękny wiersz  - pachnie jesienią  -                                                                                    Pzdr.serdecznie.
    • @Nata_Kruk   to nie depresja  ani samotność    to miękki czarny aksamit nocy   kojący absolutną ciszą    -> to pewien stan należący do tej samej "rodziny" jak depresja czy samotność (ciemność), ale inny, możemy domniemywać jaki (jak kawałek jakiegoś materiału)       to nie depresja  ani samotność    to miękki aksamit nocy   kojący absolutną ciszą    -> tu niespodzianki nie ma, jest noc
    • IA jest jak  milutkie zwierzątko. Lubi być głaskane, jak się łasi, po tłustym brzuszku, po miękkim futerku, z światłowodowej sierści.   Nigdy nie ugryzie,  gdy aportuje za to poliże po gębie.   A każdy ją ma.   I też każdy lubi chodzić, na złotej smyczy  w brokatowej obroży. Tresowany.  
    • Zegar     Czeka na cofnięcie wskazówek, żal  czasem, że tylko w takim da się to zrobić. Wiosna rzuciała godziną przed siebie,  jesień z pokorą ją odda - ale w parku,  rok za rokiem - cztery pory Vivaldiego.   Wirują zbłąkane liście, rdza zaognia pustkę,  jedynie ławki czekają na dotyk człowieka. Przechadzka z parasolem to jednak coś miłego. Kiedy ziemia zaciąga się mgłami, po pniach  skaczą wiewiórki szukając szczęścia na zimę.   W pamięci szkicuję obrazy, będą na jutro. Na wzniesieniu prastare olbrzymy zrzucają  nasiona - pękają iglaste kulki - turlają się  kasztany - kasztanowe, jak niegdyś moje włosy. Dzisiaj, przewrotny czas ochoczo je popieli.      wrzesień, 2025    
    • @Annna2... @piąteprzezdziesiąte... :) dziękuję Wam Kobietki i.. niech tak będzie. @Starzec... miło to czytać... :) dziękuję.    

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        i niechby został, na każdym suple, a myśleć trzeba, po to mam głowę... ;) czasami tylko złoszczę się w myślach, bo stołki w górze, cały czas modne.     Pozdrawiam Was.       Jacku... bardzo, bardzo dziękuję.... :)  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...