Ksiądz Józef grzebie księdza Jana

[Antoni Leszczyc]

Śpieszmy się kochać ludzi. Pisałeś; wciąż jeszcze
możesz nam się odpłacić. To jest czysty układ:
my ci grób marmurowy, oleje i sukna,
a ty wnikaj w pomniki. Te trwalsze niż wiersze;
niech z tej śmierci dla przyszłych będzie jak najwięcej
ołtarzy, święc i świątyń. Niech prochy w mur wkrzepną,
pnij się, księże, w witraże, wejdź w kompanię świętą!
To przyciągnie sponsorów: tu trzeba się starać,
bo nigdy nie wiadomo, mówiąc o ofiarach,
czy pierwsza jest ostatnią, czy ostatnia pierwszą.

[II 2006]

[Adam A]

To jeden z tych wierszy niesłusznie pominiętych.
Dobre nawiązanie do niedawnych wydarzeń, ubrane w ładną szatę.
Podoba mi się.

Pozdrawiam

[Antoni Leszczyc]

Ale się zdziwiłem, że ktoś tu zajrzał :)
Dzięki za komentarze :)