Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

w tych momentach ,nielicznych
w tych chwilach uniesienia

gdy pływasz jak okręt po niebie niesiony
wpatrujesz się w oczy ...
... tak bardzo zmęczone

jak papier na wietrze
w kine oglądany,
...co był bliżej Boga ,przez szkiełko widziany

..... A SERCE PULSUJE
TAK SZYBCIEJ I SZYBCIEJ...

jest tyle radości i tyle zabawy
jak trudno jest odbić ; od błachych spraw - SPRAWY

co ważne ?
co ludzie ?
gdzie płyną pragnienia ?

TO każdy sam musi, by dojść do CIERPIENIA.


m.szlaski 17.03.06

Opublikowano

czy cierpienie jest naparwde wieksze gdy pisze się je caps lockiem? chyba nie

jestem na nie ze względu na:
-wielokropki-nic nie wnoszące
- balaność
- żle ujety temat
-caps lock
- patos
-pytania:tez niewiele wnoszące
-brak liryczności-> za miast niej hormon

Rada: czytaj czytaj czytaj i nie popełniaj zbrodni wymienionych wyżej;)

POzdrawiam ciepło
Agata

Opublikowano

1.wyrazenie "skumałas" sobie daruj
2.owszem caps lock jest dla ludzi ale jesli w poezji musisz używać caps locka zeby coś uwypuklić to znaczy ze to nie jest dobry wiersz- radziłabym nie obrazac się bo złosliwa nie byłam : myślę ze dostałes kilka dobrych rad, o ile chcesz coś tam poprawić w narazie infantylnym pisaniu

Pozdrawiam
Agata

Opublikowano

kliszowanie do niczego dobrego nie prowadzi, tekst nic nowego nie wnosi, odgrzewasz stare naleśniki, a to już jest nie samczne

i wiersz jak mrówka w mrowisku, poprostu jeden z wielu

nie znalazłem w nim nic ciekawego

zdecydowanie na nie

pozdrawiam

Opublikowano

To ja chyba tez nie "kumam".
Wiersz sałby. Koncept nakolanny, czestochowy sporo, dużo patosu. Metaforyki kompletnie brak. A i też jakoś nie mogę pojąć w jakim celu ten caps lock i nagromadzenie wielokropków.
To Pana drugi wiersz. Każdy od czegos zaczynał. Trzeba przyjąc swoje pokornie na głowę. W sumie dostał Pan dobre rady i ataki na innych komentujacych sa nietatktowne.

Życzę postępów

Pozdrawiam AE

Opublikowano

Witam,

Komentarz do komentujących (nie wszystkich), to tak na początek... nauczcie się pisać na klawiaturze, a potem wytykajcie Caps Lock...

Jako grafik i DTP'owiec wypowiem się, że układa się czasami tekst tak aby tworzył jakąś fajną formę graficzną... Caps Lock więc jest (być może?) próbą wzbogacenia ubogiej szaty graficznej...

Kumam, nie kumam każdy ma swoje uczucia, a słowa są formą wyrazu... uczuć.

Pozdrawiam wszystkich gorąco,

Fred z Mauretanii

Opublikowano

hm. przyznam się - nie miałam siły doczytać do końca. i całkowicie zgadzam się z wypowiedzią agaty. ludzie - to jest wiersz. to ma być POEZJA [użyłam caps locka :)] - a nie niby-wierszyk. na początki lepiej używać najzwyklejszych 'form graficznych' [że tak powiem], bo w wierszu ważniejsza chyba jest treść, a nie - jak to mawia pan grafik i DTPowiec -próba wzbogacenia ubogiej szaty graficznej.

pozdrawiam
kal.

  • 1 rok później...
Opublikowano

Oj ! Dawno tu nie byłem....
wszystkie uwagi krytyczne przyjmuję z pokorą, faktycznie po długim czasie utworek wydaje nawet mi się trochę słaby i wyświechtany ale wiąże mnie z nim więź uczuciowa.
Ale słaby, cholercia..

pozdr. komentujących :-)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...