Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zatem to prawda
Nie tylko ja
Daremnie pragnąłem
Posiadać Cię na własność
Raczej w tamtym nie było
miłości
A między nami?
To miłość czy tylko wygoda?
Dlaczego warto było zaryzykować?
30 srebrników za uczucie, kto da więcej?!
Ale i tak Ci przebaczę
To ofiara w imię niesamotności

Opublikowano

Taki wiersz to nawet Chuck Norris by napisał.........
za dużo tu zamykających sens słów, nie ma miejsca na interpretacje. Nic wielkiego poezja na sms. Ale nie jest też zbyt płytki, żeby go sobie pominąć. Pozdrawiam Jimmy Jordan

Opublikowano

nie no technicznie na pewno słabo (a o tym że to "poezja blogowa" świadczy "Ci" z dużej litery pisane)
ale temat, mysl - wydaje sie całkiem poważna (osobiście wolę słaby a ciekawy, niż dobry a nudny :)
dla mnie to dylemat o samookłamywaniu się: czy za cenę "niesamotności" jesteśmy w stanie zaakceptować właśnie taki "kupowany" związek... (no i kwestia co to jest kupowanie miłości: znam wiele kobiet które mówią: kocham bo czuje sie przy nim bezpieczna (a cóż daje wieksze bezpieczenstwo niz pełne konto? :) )

Opublikowano

hehe :) drugie pół komentarza wyciąłem i teraz wyszło dziwnie :)
chodziło mi o to, że ta zdrada jest obustronna - nie wiadomo czy zdradza osoba w tym "związku" kupowana czy to kupujący zdradza siebie... a moze skoro "ukłąd" jest jasny nikt nie zdradza :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Waldemar_Talar_Talar Twój wiersz ma charakter uniwersalny - brzmi jak opowieść, która świadczy o tym, że  przeszedłeś przez życiowe lekcje i wiesz o czym piszesz. Pozdrawiam. :)  
    • @FaLcorN W sumie to dobra filozofia - czasem trzeba po prostu płynąć i nie walczyć z każdą falą. Takie podejście czasem naprawdę ratuje zdrowie psychiczne. Jest tylko jedno ale - ale co, jeśli ta fala prowadzi prosto na skały? Czasem warto wiedzieć, dokąd płyniemy. :)))
    • @tie-break Nie w każdym moim wierszu muszę podawać konkretne przykłady. Bo każdy z osobna tworzy historię, która jest spójna. W każdym takim wierszu podmiotem jest tzw. "Legatus mortis", istota demoniczna która jeszcze jako człowiek była powołana jedynie do cierpienia a nie życia. Jest to byt uwięziony między światami ludzi a demonów. Posłaniec śmierci i jej wierny piewca. I u mnie nie jest tak że wszystko jest bez sensu. Sensem jest umysł i jego potęga. Poznanie prawd i dociekanie do nich nawet jeśli miałoby to skończyć się obłędem lub zagładą. Uczucia są zbędne, liche i kłamliwe. To potęga rozumu ma spełniać rolę wręcz omnipotencką. Celem jest pojęcie bezsensu istnienia w ludzkim wymiarze czasu.  A zarazem zachowanie trwania myśli po wieczność. To trochę jak w modernistycznym pojmowaniu "nadczłowieka", lecz nie w wyższości klasy inteligenckiej(choć to też jest ważne). U mnie "nadczłowiekiem" jest ten który wie, że wszystko jest prochem, próżnią zawładniętą przez fatum od którego nie ma ucieczki. Ten który umie urządzić się jednak w tej pustce i trwać w niej aż do smutnego końca. Mając nadzieję na życie wieczne w postaci nie cielesnej czy duchowej a tryumfie myśli.
    • @Mitylene Bardzo dziękuję! Przepiękny komentarz, jestem nim zachwycona. Pozdrawiam. 
    • @Migrena   Bardzo dziękuję! Czuję jak ciągle jesteś na tym portalu. Wspominają Twoje niezwykłe metafory i obrazy Ci, którzy tak bardzo nie  mogą znieść Twojej  wyobraźni, kreatywności i talentu. Ale ludzka zawiść była, jest i będzie. Pozdrawiam.  @Lenore Grey poems@Rafael Marius@Leszczym@antonia@Andrzej P. Zajączkowski@Simon Tracy Serdecznie dziękuję i pozdrawiam. :))) 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...