Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

„Pasja nadaremna”

Byt poprzedzony istnieniem
Istnienie, które było bytem
Byt złożył w ofierze człowieka
Próbując stać się absolutem
I stała się chwila od nowa
Przypadki losu
Nazwały siebie imieniem jedność
Splatają się
Łączą się i uwalniają
Zakładnicy
Próbujący zrzucić z siebie przeszłość
Wpadają w swoje objęcia
I umierają
Codziennie patrząc sobie w oczy
Upadamy
I próbujemy zmienić swój los
Klęczymy tam
Gdzie deszcz pada równo
Na dobrych i złych ludzi
Zapominamy
O dziecięcym uśmiechu
Działamy bez nadziei
Jedną ręką dając to
Co odbieramy drugą
Jesteśmy
Jak projekcje cieni
Gubimy swoje kształty
Odnajdujemy je od nowa
Stajemy się zerami
Własnych czynów
I chociaż Bóg istnieje
Nic się nie zmienia.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



> Dziękuję za wszelkie uwagi.
> Postaram się nad sobą popracować ;)
> Mam jednak pewną uwagę i pozwolę sobie tutaj zacytować za Eugeniuszem Kłodą "Już same rozważania o sensie zycia są sensem" ;)
> Egzystencjalizm. Co to jest? Tak szybciutko:
> >kierunek filozoficzny o różnych odmianach, którego przedmiotem rozważań jest problematyka egzystencji jako szczególnego, właściwego wyłącznie człowiekowi sposobu istnienia. Dlatego też zastanawia mnie czy egzystencjalizm może być humanizmem?
> Niemniej za wszelkie uwagi DZIĘKUJĘ ;)
> Z Poważaniem

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Witaj - piękny wiersz  - pachnie jesienią  -                                                                                    Pzdr.serdecznie.
    • @Nata_Kruk   to nie depresja  ani samotność    to miękki czarny aksamit nocy   kojący absolutną ciszą    -> to pewien stan należący do tej samej "rodziny" jak depresja czy samotność (ciemność), ale inny, możemy domniemywać jaki (jak kawałek jakiegoś materiału)       to nie depresja  ani samotność    to miękki aksamit nocy   kojący absolutną ciszą    -> tu niespodzianki nie ma, jest noc
    • IA jest jak  milutkie zwierzątko. Lubi być głaskane, jak się łasi, po tłustym brzuszku, po miękkim futerku, z światłowodowej sierści.   Nigdy nie ugryzie,  gdy aportuje za to poliże po gębie.   A każdy ją ma.   I też każdy lubi chodzić, na złotej smyczy  w brokatowej obroży. Tresowany.  
    • Zegar     Czeka na cofnięcie wskazówek, żal  czasem, że tylko w takim da się to zrobić. Wiosna rzuciała godziną przed siebie,  jesień z pokorą ją odda - ale w parku,  rok za rokiem - cztery pory Vivaldiego.   Wirują zbłąkane liście, rdza zaognia pustkę,  jedynie ławki czekają na dotyk człowieka. Przechadzka z parasolem to jednak coś miłego. Kiedy ziemia zaciąga się mgłami, po pniach  skaczą wiewiórki szukając szczęścia na zimę.   W pamięci szkicuję obrazy, będą na jutro. Na wzniesieniu prastare olbrzymy zrzucają  nasiona - pękają iglaste kulki - turlają się  kasztany - kasztanowe, jak niegdyś moje włosy. Dzisiaj, przewrotny czas ochoczo je popieli.      wrzesień, 2025    
    • @Annna2... @piąteprzezdziesiąte... :) dziękuję Wam Kobietki i.. niech tak będzie. @Starzec... miło to czytać... :) dziękuję.    

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        i niechby został, na każdym suple, a myśleć trzeba, po to mam głowę... ;) czasami tylko złoszczę się w myślach, bo stołki w górze, cały czas modne.     Pozdrawiam Was.       Jacku... bardzo, bardzo dziękuję.... :)  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...