Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Cieszę się, że polemizujesz z tym aspektem.

Obawiam się jednak, że to Pole nie kończy się za tym pagórkiem.

Przede wszystkim, jako historyk, nie zgadzam się z twierdzeniem:
Prawo wymyślili mędry
aby w jego obliczu
zrównać się z głupcami


To jest bardzo ogólna i marginesowa teza. Problem potraktowany błaho.
Boję się też, że dadzą ci wiarę osoby, które mają neiwiele wspólnego z nauką historyczną. Wprowadzasz ich świadomie w duży błąd tym wierszem. Dlaczego? To nie jest temat na forum poetyckim, ale na historycznym, albo filozoficzno-historycznym.

Wracając do wiersza,
wydaje mi się, że forma poprawna, aczkolwiek rytm nie. czyta się niewygodnie;

to tyle.

zostawiam do przemyślenia,
nie do kłótni.

s.m.

Opublikowano

długo zastanawiałem się co odpisać - w końcu ja się zaczepiłem o Pani wiersz a Pani "nizowąd" (chyba tak się to pisze) postarała wyrównać rachunki
napiszę najkrócej - mędrcy długo myślą a u Pani to nastąpiło w jedną chwile.
wiersz, który napisałem powstawał chwili kiedy jeszcze "łazikowałem do szkoły" - dziś jestem już dawno po tym - hasło nie hasło - motto nie motto - dobrze mieć swoje własne niż podebrane skądś tam - (wybacz mi..."
z pozdrowieniami W_A_R.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




w pierwotnej formie wiersz mój brzmiał:

prawo wymyślili mędrcy
aby w jego obliczu
zrównać się z głupcami

oko za oko
ząb za ząb
ni mniej ni więcej
konsekwencji

w końcu to tylko gdybanie
które nie zawsze
pokrywa się z prawdą

ps. zmienił i chyba tej nowej wersji będę się trzymał.
z pozdr. W_A_R
Opublikowano

Nie wiem co chciałeś wyrazić poprzez ten wiersz, ale do mnie on jakoś nie przemówił. Jest to wiersz, który wchodzi w sferę filozofii, a ten rodzaj twórczości mi nie pasuje. Przykro mi. Na razie. Pozdro!!!

Opublikowano

Mnie bardzo zaciekawił wiersz, przeczytałem go wielokrotnie i długo nad nim myślałem... Później przeczytałem komentarz Pana Muszkowskiego i nabrałem wątpliwości... Uważam utwór za dobry... a czy poprawny merytorycznie? nie ocenię, na to jeszcze jestem za cienki w uszach

pozdrawiam serdecznie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ok - Waldemarze - tłumaczyć "co miałem na myśli" nie myślę - a rozumienie wiersza kojarzy mi się raczej z dotarciem zawodnika do mety - koniec wyścigu - pozostawiam więc temat dalej otwarty

serdeczne pozdrowienia Panie Waldemarze za odkurzenie starego wiersza - dziękuję

W_A_R

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Michale - Pan Seweryn miał rację i nie miał racji - tylko tyle - bo poezja to nie wywód godny grubaśnej książki (mogę się mylić) - kiedy pisałem ten wiersz - też byłem cienki w uszach a może nie wiele wiedziałem - a chciałem może wyrazić pewien element przeszłości - pewien drogocenny skarb, który zatracamy

pozdrówko W_A_R

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ok - Acid - dzięki za odświerzenie wiersza - był już chyba po za rozkładem mym - filozofią dziury się łata - a wiersz ten jest jak topór tnie do współczesności - tyle tylko mógłbym się bronic - tyle tylko mógłbym atakować - stoję na pozycji skazanej na dźwiganie siekiery - ale jej nie uzyję - chyba ze do podtrzymania rozmowy

serdeczne dzięki za czytanie tych moich starszych wierszy - i pozdrówko W_A_R

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Roma Proszę, bo podoba mi się, taki sznyt nieco raperski bym powiedział :))
    • W dole jest ciemno, w dole jest źle, w mroku się kłebią robaki. W cuchnacym błocie ścina się krew, strupieją trupy i wraki.   A w górze słońce i śpiewa ptak, Brzemiennią deszczem się chmury, kwitną jaśminy, płowieje mak, i nie ma myśli ponurych.   W dole coś mrowi, wije się wąż, wzdymają gazy rozkładu, krąg samobójców rozważa wciąż dziesięć skutecznych przykładów.   A górze dobrze, nie płacze nikt, chociaż znów padać zaczyna. W górze spełniają się wszystkie sny, modre ma oczy dziewczyna.   Nawet gdy leje rzęsisty deszcz, obmywa szczyty i góry. Kurze i brudy zabiera gdzieś, do czarnej zmywa je dziury.   I tak od wielu bywa już lat, góra bez dołu nie może  zawisnąć w pustce i w próżni trwać, choć bywa lepiej lub gorzej.            
    • @bazyl_prost bingo, miłość to emocje, których nawet polizać niesposób. Mimo to wierne od powicia do pochówku
    • Autorzy: Michał Leszczyński + Agata Lucjana Dmitrzak + AI.      Mechanizmy mezaliansowe   ten akurat uroczy książę i z tej właśnie bajki wpadł na biednawą lecz wprost cudowną kobietę a jednak nie szło im okrutnie razem przez życie pójść być może wybrzmiała nierówność rodzinnych niedogodności   nie tak!   swego czasu staranni zawodem oboje małżonkowie obrali odgórnym przypadkiem inne drogi zawodowo nie mogli dojść do konsensusu oboje ciągle patrzyli, ale traf chciał, że w różne strony niemałej kuchni i tak pan jakoś za mocno się nagle postarzał brzuch, siwe włosy, łysina i te przeszłe zwyczaje przerażona żona poszła w czaty i ujmujące messangery (przecież ona u boku tego starego dziada tak nie skona)   dwa obozy co szumnie zowią się a-politycznymi jednak zaczęły dużą grę jakby nie tej melodii wtargnęły nieszczęściem i do tego małżeństwa bo mąż taki biały, a żona taka czerwona to już rozwód dokładny!   Ref. W naszą grę wdarł się mezalians nie napiszemy już razem żadnej piosenki nie dla nas te tańce, nie dla nas życia walc zaczynamy tak czuć i to za często niż tylko czasem ależ osobno, taka sposobność, że osobność Łech, Łech, Łech eeeeech   prezes na stanowisku postawił od siebie na młodszą wątłe choć jędrne aktywne wielkie starania przegoniły zwyczajnie podobno nieatrakcyjną (spotkasz go czasem u boku uśmiechniętej nimfetki) byle płaczu nad kategorią   wielce dama trudem i dużym wysiłkiem awansowała firma chętnie sypnęła na nią nielekkim groszem martwi się taki mąż, który nieco za mało zarabia bo z głowy rodziny przemienił się w tego podobno gorszego   tam pewna para starannie postarała się o ważne dziecko postradała jednak zmysły w próbach jego przychowania ona chciała syna bankowcem, mąż artystą, raperem - może dziadkowie i babcie mieli na to jeszcze inny pomysł   taka ona kochała ponad życie tego prywatnego zbira zbój Stefan poszedł za różne winy do więzienia i nawet pisał do niej przecież płomienne listy ale ona musiała sobie w życiu poradzić nie- -sama   Ref. W naszą grę wdarł się mezalians nie napiszemy już razem żadnej piosenki nie dla nas te tańce, nie dla nas życia walc zaczynamy tak czuć i to za często niż tylko czasem ależ osobno, taka sposobność, że osobność Łech, Łech, Łech eeeech   pewien pan postanowił przeczytać to wielkie życie okupił się książkami i dał im rozległe godziny czasu a potem z ukosa zaczął na nią nienamiętnie zerkać że co ona nie przemyślała, że o co, a taka głupia (owszem bywało gdzieniegdzie zupełnie na odwrót)   dociekliwa dziewczyna ukończyła kursy komputerowe opanowała w ważnym stopniu rodzinnego laptopa przejrzała kiedyś te historie i te niby dziwne treści jej chłopak to teraz zbok, to już taki jakiś dziwny idiota   on na pewną ważką sprawę miał nieco inny pomysł spokojem nie mógł go żadnym sposobem przeforsować myślał, a – zagram Va Bank, wyjdzie na wielkie moje ona – cóż – rzuciła papierami, przywołała w tan Mariusza notariusza notariusza   Ależ osobno, taka sposobność, że osobność. Łech, Łech, Łech. eeeech Łech. Łech. Łech.  no ech!  
    • @Rafael Marius zawsze :) @viola arvensis miło, że tak myślisz, dziękuję :) @Leszczym @Łukasz Jasiński dziękuję :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...