Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

próbowałem Cię ubrać w słowa
przystroić w szaty kwiecistym stylem
odziać w wielobarwne metafory
lub porównać do muzy czy afrodyty

lecz boję się, że takim zabiegiem
stworzyłbym własną wizję piękna
niekoniecznie odzwierciedlającą
twą delikatną naturalność

sam już nie wiem czym jesteś dla mnie ?

wizualnie perfekcyjnym ideałem kobiecości
cielesną boginią ogarniającą zmysły
czy tylko wyimaginowanym wyobrażeniem
wręcz nienamacalnym złudzeniem

często spotykam Cię w snach i marzeniach
tam w świecie fantazji jesteś
jak dziewiczy płomień piękna
tańczący na świecy w ciszy wieczoru

lecz gdy cię spotykam za dnia
gdy stajesz przede mną
w całej swej okazałości
otoczona aurą blasku
to nie mogę się powstrzymać
natychmiast zapadam się w głębinę
zwierciadeł przenikliwego spojrzenia

słucham twego głosu tak delikatnego
jak śpiew ptaka
zastanawiając się czy to się dzieje naprawdę
czy rzeczywiście to co widzę jest materią
jest z ciała
ma serce i duszę

czy wręcz przeciwnie
jest fatamorganą
snem na jawie

niech mnie ktoś w końcu ukłuje szpilką
abym mógł się zbudzić z letargu
i mieć pewność

że to co widzę
jest po prostu

Tobą

Opublikowano

nieco przegadany i przeklepany



próbowałem Cię ubrać w słowa
przystroić w szaty kwiecistym stylem
odziać w wielobarwne metafory
lub porównać do muzy czy afrodyty muza albo afrodyta / decyzja

lecz boję się że takim zabiegiem
stworzyłbym własną wizję piękna
niekoniecznie odzwierciedlającą
twą delikatną naturalność ta strofa jest niepotrzebnym "długiem słów"


właściwie czym jesteś dla mnie ? troche na skróty

wizualnie perfekcyjnym ideałem kobiecości
cielesną boginią ogarniającą zmysły
czy tylko wyimaginowanym wyobrażeniem
wręcz nienamacalnym złudzeniem / złudzenia i wyobrażenia możemy dotykać tą samą drogą

często spotykam Cię w snach i marzeniach / sny a marzenia to praktycznie ten sam zabieg
tam w świecie fantazji jesteś
jak dziewiczy płomień piękna / dziewiczy płomień ? to zdaje się >niezapalony płomień?
tańczący na świecy w ciszy wieczoru

lecz gdy cię spotykam za dnia
gdy stajesz przede mną / może między spotkanie a stajesz zdecydować się na jedno
w całej swej okazałości / swej bleee
otoczona aurą blasku / aura blasku ble
to nie mogę się powstrzymać > to zbędne praktycznie
natychmiast zapadam się w głębinę > natychmiast > tak samo słowo za dużo
zwierciadeł przenikliwego spojrzenia > może coś zamiast zwierciadeł

słucham twego głosu tak delikatnego / tak delikatnego > za dużo
jak śpiew ptaka > czy śpiew ptaka jest delikatny ? hmmm jak dla mnie kojący
zastanawiając się czy to się dzieje naprawdę > wywalić kolejne
czy rzeczywiście to co widzę jest materią
jest z pełnego ciała

czy wręcz przeciwnie
jest fatamorganą
snem na jawie / albo jakoś połaczyć z tym zastanowieniem albo wyrzucić




no stąd jest nawet ok

niech mnie ktoś w końcu ukłuje szpilką
abym mógł się zbudzić z letargu
i mieć pewność

że to co widzę
jest po prostu

Tobą


/

skoro to dedykowane to pewnie nie za bardzo chcesz coś zmieniać

bywaj

Opublikowano

mmmm... no gdybym ja dostała taki wiersz na urodziny to bym się rozpłynęła :)
dla Niej - to będzie coś pięknego

W sumie nie ma tu jakiegoś zaskakującego słownictwa, ale ogólnie cały wiersz emanuje pięknem
kilka jedynie rzeczy można by było wywalić (chyba, że koniecznie chcesz powiedzieć jej to wszystko - to na urodzinki ok:)

Opublikowano

próbowałem Cię ubrać w słowa
przystroić kwiecistym stylem
wielobarwnymi metaforami
porównać do muzy lub afrodyty ====> tu też uważam że muza albo afrodyta

lecz mógłbym zgubić
twą delikatną naturalność

czym jesteś dla mnie?

wizualnym ideałem kobiecości =====> ideał sam w sobie jest już perfekcyjny
wyimaginowanym wyobrażeniem
złudzeniem

kiedy spotykam Cię w snach
jak płomień tańczysz dziewiczo
na świecy w ciszy wieczoru

lecz gdy stajesz przede mną ==>bez spotykam cie - bo to powt. z poprzedniej strofy
za dnia
nie mogę się powstrzymać
zapadam się w głębinę
zwierciadeł przenikliwego spojrzenia ==> też jestem zdania żeby zastąpić czymś zwierciadła

słucham głosu =>na początku wspomniałeś o Jej delikatności tu trzeba innego okreslenia
jak śpiew ptaka
zapatrzony nie wiem
czy jesteś z ciała i duszy
czy fatamorganą ====>troche niezgrabnie to napisałam, ale moze jakoś to połączyć


niech mnie ktoś w końcu ukłuje szpilką
abym mógł się zbudzić z letargu
i mieć pewność

że to co widzę
jest po prostu

Tobą




ale zakończenie mi się bardzo podoba! mmm:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...