****

[Marek Hipnotyzer]

nazywałem się podobno jakoś
nikt od dawna nie używa mojego
imienia zmieszany doszczętnie z
gliną daleki od świeżego
powietrza

kąpie się woda zaś jest zmętniała
od ruchów nóg o boże mój stopami
zgarniam i rozgarniam żółty jak wosk
muł czujny czujny nikt mnie nie
podziwia

łapię w płuca wodę powietrze staram
się oddzielić od niej za to do ust
wpadają mi grudki gliny gliny stwór-
czej i kału kału tego świata wy-
dzielina

no już no zaraz no zabij jeśli
w mocy twojej jest nadać
mojemu cierpieniu sens
ale proszę proszę nie
nożem menela przy-
padkiem spotka-
nego nie z ha-
słem "fikasz
kolego" bo-
że boże
nie

umieraj rozkładaj się umieraj rozkładaj się umieraj rozkładaj się
wierszu zabij zabij się sam wierszu utop utop się sam
zanim cię załatwię spotkam w ciemnej uliczcę
wierszu wierszu zabij się sam nie nie nie
nie wspólczuję Ci wcale tak długo
to skrywałem nie kocham cię
staram się być inny od-
kształcony nieludzki
jak odbiornik
staram się stać się nieludzki niekomunikatywny byś był mi obcy nic co obce nic co obce nic co obce nic co obce KUUUUUUUUUUUUUURRRRRRRRRRRRRWAAAAAAAAA!!!! GIŃŃŃŃŃŃŃ!!!!!!