Lewitująca

[Magdalena Drec]

Ona zawisła nad podłogą -
lewitująca;
purpurowe skrzydła zastygłe
w bezruchu.
Skulona w ciszy
kołysze się z lekka
w objęciach swych rąk,
podtrzymując przestrzeń.
Jej myśl okno otwiera w błękicie;
na parapecie dogasa cisza
zaklęta w migotliwym płomieniu świecy.
Trzepocze skrzydłem
biały gołąb,
cały jej świat utrzymując w ruchu.

[Eugen De]

Za bardzo schizoidealizujące...., trudno mi się przebić w ten świat. Pozdrawiam.

[kalina kowalska]

ma w sobie coś - wizualizuje
"swoich" zamiast "swych" - dłuższa forma zawsze, krótsza gdy to jest konieczne ze względu rytm i rym, bo inaczej trąci patosem
nie wiem czy konieczny jest zaimek na początku - bo jeśli zawisła, to wiadomo że ona

pozdrawiam