Ewie D.

[Agnieszka_Gruszko]

skrzywione strzaskane
przestrzenie

przestrogi
przepadłe wrzaw oczy
nie szczerzcie nieszczerze
uśmieszków dzieciątka

a od nich odchylone
w ramionach tych co vis a vis
błyszczących

bezsenne zaprzęgi
stukonne madonn bryki
bez siodeł, bez pieśni

głos pogłaszcze
ostrzegawcze skurcze
serc

głos ukoi, upieści
spokorniałe czoła

[jacek_sojan]

osobowość Ewy Demarczyk zdominowała na tyle autora, że poeta w tych zapasach z kretesem przegrał;
poezja także przegrała! wszystko wydaje się tu wtórne i trochę niewydarzone; tak bywa przy zasłuchaniu, kiedy słucha się nie siebie tylko innych

[Regina Misztela]

Agnieszko może warsztat?

[Roman Bezet]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Reginko - może trochę skromności?
;P
dyg, dyg
b
PS. instrumentacja momentami jak 'wokal' ;)