Chandra

[Villain Young]

Plomien w swiecy sie juz dopala
i blady swit sie skrada wolnym krokiem
Tesknota jakas spac mi nie pozwala
i smutek jakis w mym sercu gleboki

Lecz kiedys slonce srebrzystym promieniem
ten bezmiar smutku ogrzeje,ozloci
Na taka chwile czekam z utesknieniem
znow pocalunki beda mialy smak lakoci
(V.)

[Yasioo Zimiński]

nie podoba mi się nic. nawet rozwiązanie z brakiem polskich znaków:D

[Villain Young]

Malkonent Yasioo :))

[M._Krzywak]

W sumie to takie wymuszone - podmiot którego uzdrowią pocałunki, jeszcze o smaku łakoci...
Jak słońce srebrzystym ( ? ) płomieniem może cokolwiek ozłocic... Nie może. Płomień się dopala? Chyba bardziej wosk się topi, a płomień gaśnie. Mnie też się zupełnie nie podoba...
Pozdrawiam.

[Tali Maciej]

pierwsze trzy wersy, oklepane ale wprowadzają w klimat, puźniej jest już słabo, rym jaskby wymuszony, nie nic tu po mnie

nisko isę kłaniam i pozdrawiam