Oskarżenie

[Sceptic]

Wysoki sądzie, oskarżona dopuściła się zbrodni
z wyjątkowym okrucieństwem. Umarła
mając lat zaledwie trzydzieści sześć.

Przecież była matką. Kto dzieci ułoży do snu?
Kto je nakarmi? Kto je nauczy pisać "mama"?
I kto im to słowo wyjaśni od nowa?

Przecież była żoną. Miała być aż do śmierci,
ale żadnej klauzuli nie było, że to tak wcześnie
i bez ostrzeżenia.

Przecież była córką. Skazała rodziców
na własne zdjęcie nad telewizorem, na grysik,
pieluchy, dom starców, koniec wśród innych
Jezusów i Napoleonów.

Wysoki Sądzie, ona umarła
z premedytacją
w pełni władz umysłowych.




(Z podziękowaniami dla Onej Kot).

[M._Krzywak]

Ciekawe... Wciągnęło mnie to dziełko, szczególnie, że jest tak przekonująco napisane. Akurat takiej poważnej treści nie lubie oceniac, bo uczuciowo działa. Smutne..
Porządna robota...
Pozdrawiam.

[Tali Maciej]

a dla mnie troszku za mało lirycznie, czytałem w warsztacie i jakoś nie tak było, teraz też po zmianach nie płynę tym tekstem

nisko się kłnaiami pozdrawiam

[Jacek Mucha]

Początek i koniec najlepsze. Środek troche mnie znudził.
Natomiast treściowo ciekawe. Oryginalne pomysły. Oryginalne, ale nie zaskakujące :)
Pozdrawiam. JaM

[Eugen De]

Gratuluję. Czuć ducha, przed którym tak się bronisz! Obserwowałem dyskusję w warsztacie i okazała się twórcza. Plus!!! Pozdrawiam.

[Sceptic]

Bo duch, jak wiadomo, po łacinie tłumaczy się spiritus!

[Arkadiusz Nieśmiertelny]

Pomysł wychwytuję na początku i dalej jest już tylko jego kontynuowanie bez żadnych relewacji, mimo to pomysł niezły i za to plus (oraz za wnikliwą obserwację otaczającej rzeczywistości)

pozdrawiam /Arek

[Noe-Gd]

to ma się do poezji tak samo jak instrukcja obsługi traktora - mieszkasz na wsi?