Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

z punktu widzenia kobiety

Meg Sant
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Meg Sant

Meg Sant

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

ciągle trzymasz ten stary numer
rytualnie sprawdzasz siłę woli
więcej przeciw niż za często

szepczesz w odbicie
bez wyraźnego przekonania
głupia
punkt widzenia jest zmienny

spójrz nad–wrażliwość wyssana z mlekiem
pod–świadomość przykurzonych relikwii
wewnątrz dudni rwące chcę

wyjść z obcisłych oczekiwań
przekroczyć cholerne od do
nie trafić na listę zaginionych
i przed lustrem nie patrzeć w podłogę

Meg Sant

Meg Sant

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Gdzie ten zgrzyt? Nigdy nie szeptałaś do swojego odbicia?
Dla mnie brzmi to całkiem logicznie.
Ale cóż, tyle interpretacji, ilu czytających.
Dziękuję za wizytę.

Pozdrawiam - Meg
Eugen De

Eugen De

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Zacytowałem te, które mnie rażą, jakoś fonetycznie i logicznie zgrzytają. W wierszu jest dużo bardzo interesujących wyrażeń jak" przykurzone relikwie" czy "obcisłe oczekiwania", ale inne nie pozwalają nimi się cieszyć. Czyta się bez płynności, bo zaczepiam się o nierównosci stylistyczne. Pozdrawiam.
Meg Sant

Meg Sant

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Ubolewam, że w Twoim odbiorze coś zgrzyta , ale ma prawo tak być.
Ciekawe jest natomiast zjawisko "siły sugestii" wśród komentujących. Czasami wręcz zadziwia mnie fakt, jak bardzo człowiek nań podatny.

Dziękuję za wizytę. Pozdrawiam.

Meg

Eugen De

Eugen De

Opublikowano
Opublikowano

Nie ulegam żadnym siłom, ani sugestiom. Moj wczesniejszy komentaż możesz odbierać poprzez pozytywy.ale wers "wewnątrz dudni rwące chcę" nie brzmi najlepiej i nie muszę sugerować się czymkolwiek innym jak tylko Twoim tekstem. Pozdrawiam serdecznie.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Rafael Marius
      dzień wspomnień

      Przez Rafael Marius · Opublikowano

      @Jacek_Suchowicz   A z jakiego to miasta?
    • infelia
      Strawa

      Przez infelia · Opublikowano

      Na śniadanie co tu wybrać ze słownika? Strony szeleszczą, okładka w mękach Woła ratunku: barbarzyńcy, wikingowie! Mam! jajecznica ze szczypiorkiem.   Wnet na talerzu ląduje – z liter jeno. Karczma Rzym to czy bar mleczny? Niech mnie kule biją, dajcie chleba chociaż. Pyk! i jest w koszyku drobnym pismem sporządzony.   Nie jest czerstwy ni prawdziwy, drukowany! C h l e b literuję: C – jak bumerang poleciało, H mi w gardle staje, L spod palców odpłynęło, E – niesmaczne, jęzor aż drętwieje, brrrr.   B – jak to be, przesolone, nabzdyczone. Jajecznicę na talerzu rozbełtałem, co to? J a c z e n i j a – łychą w stół walę, Edytorze tekstu, szczypior zajumałeś!   Ot, pojadłem, w brzuchu burczy, Pora nad jezioro wybrać się dorożką. Ale, co to? koń z literek ulepiony, A na zydlu, miast woźnicy, $ wytłuszczony siedzi.   Z usług kapitalisty nie skorzystam. Pasztecikiem zapachniało tam za rogiem, W budce rarytasy, prędko z głodu padam. Jest! odwijam z papieru smaczne kęsy.   Dęba staję – wróżba chińska się wyłania, Po kantońsku domki jakieś i zygzaki. Ni to ugryźć, ni przełamać nawet butem. Z dziurawych kieszeni portek dobywam   Zgniecione banknoty własnej twórczości. U Jagusi na Zamkowej zjem pierogów michę, Barszczu czerwonego się opiję z wiadra. Kroczę śmiało, zaułki ciemne omijam.   Łotrów nie brakuje, jestem blisko, czuć to. Rynsztok – tylko wziąć szczupakiem! Łup na plecy, w breję zawiedziony padam. Drzwi do karczmy są z papieru… yyy? to reklama!                  **************** Pac w łysinę – o! mecz przespałem, Było pięć do zera, tylko w którą stronę? Na obrusie plama, w telewizor wbity tasak. K o l a c j a – w menu na stole nęcąco zaprasza.   Słowa w kiszkach fermentują, robi się nieswojo. Ostrzem sieką mnie przecinki – ciach do bólu! Buch w wątrobę wykrzyknikiem, kropką w nerkę. Kelner, płacić! – palto i rachunek!  
    • Dagna
      Ciernie są piękne

      Przez Dagna · Opublikowano

      @Annna2 …dużo piękna, natchniony wiersz. ( Struny trąca - osobiście bym napisała, ale Autorka decyduje ), pozdrawiam.
    • Posem
      5#

      Przez Posem · Opublikowano

      Czasem patrzę w niebo i widze twój gniew który tonie w mojej herbacie i parzy mi usta   próbowałem wydostać się z bagna lecz bałem się konsekwencji które oblały mnie potem i poorały skórę   dziś wiem, że noc jest niespokojna dyszy to nie zmienia mnie ide więc popatrzeć.  
    • Andrzej P. Zajączkowski
      Sara Teasdale - Fantazja (A fantasy)

      Przez Andrzej P. Zajączkowski · Opublikowano

      Jej głos jest jak woda przejrzysta,  Gdy po kamieniu spływa W lasach odległych i bezgłośnych, Gdzie Cisza samotnie bywa.   Jej myśli są jak kwiat lotosu,  Co spija święte strumienie Między kolumnami świątyni, Gdzie Cisza ma swe marzenie.   Jej pocałunki są różami, Których blask rozświetla mroki W zakamarkach perskich ogrodów, Gdzie Cisza śpi snem głębokim.   I Sara (1911): Her voice is like clear water That drips upon a stone In forests far and silent Where Quiet plays alone.   Her thoughts are like the lotus Abloom by sacred streams Beneath the temple arches Where Quiet sits and dreams.   Her kisses are the roses That glow while dusk is deep In Persian garden closes Where Quiet falls asleep.  

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...