opowieść noworoczna

[Messalin_Nagietka]

(śniegiem oprószona - krzemem zaklinana)


tyle tu śniegu ile dni i nocy
zmieszanych z piachem wcale nie z pustyni
i słońca obrót wokół własnej osi
i krąg kamienny co mądrości czyni,
wskazując drogę przez wiary doznanie
i cud co czasem ni zowąd się stanie,

stąd nawrót bryły z tęsknoty, możliwe,
za tym co było by nowego nie znać,
zawija pisma sens i zmarszczek krzywe
i sadzi światłem jak w aucie rezerwa
i strzela z rury aż po uśmiech dzieci,
którym najprościej byle żarty sklecić,

małe drobiny wysadzane bytem
rwą z kalendarza kartki, byle więcej
i byle szybciej, na wylot przebite
tańczą, kołują jak ten balet śnieżny,
co dni i nocy namieszanych, po to
by można było rozpoznać co błoto.

--------------------------------------------------
styczeń, 2006

[Arena Solweig]

Podobają mi się te lekkie strofy, adekwatne do pory i pomimo swej lekkości refleksyjne. Pozdrawiam noworocznie Arena

[Messalin_Nagietka]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Arenko - dzięki za koment - dziękuję za przeczytanie - śnieżnie pozdrawiam w nowym roku
z ukłonikiem i pozdrówką MN

[Stefan_Rewiński]

Kawałek Poezji, zazdrośnie pozdrawiam.