Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Pierwsza z wielu


Rekomendowane odpowiedzi

Szeherezady słowa treść tej ballady odda,
bajki z tysiąca i jednej nocy.
Piękno urzekło króla, barwnej powieści struga
blask majestatu monarchy mroczy.

Córka wezyra snuje pieśń, co ubarwia głuszę,
tracąc dziewictwo wywalczy życie.
Siostra jej Dunjazada chętnie w tym dopomaga,
treści zbawiennych zapytań słyszę.

Wizją następnej części władcę krainy nęci,
wprawia w bezczynność dworskiego kata.
Brzaskiem spowite chwile spaja namiętność silnie,
pocałunkami kochanków zrasza.

Kur o świtaniu pieje, dziewczę utwierdza w wierze,
wieczór przybliży przeżycia szansę.
Natchnie magiczną mocą, da się nacieszyć oczom
łuny świetlistej jaskrawym blaskiem.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Witaj umbra może bardziej czytelna stanie się treść, jeśli przybliżę Tobie postać Szeherezady.

Księga tysiąca i jednej nocy jest to zbiór bajek opowiadanych przez starszą córkę wezyra Szeherezadę królowi Szachrijarowi w kolejne spędzone wspólnie noce. Po straceniu niewiernej żony zwyczajem króla Szachrijara stało się pozbawianie dziewictwa każdej nocy kolejnej nietkniętej dziewczyny, którą polecał następnie zabić o świcie. Gdy wezyr nie znalazł już na dworze następnej dziewczyny, pozostały mu jedynie jego dwie córki: starsza Szeherezada i młodsza Dunjazada. Gdy Szeherezada zobaczyła posmutniałe oblicze ojca, wymusiła na nim po poznaniu prawdy, aby wydał ją za króla. Szeherezada wydała polecenie swojej młodszej siostrze mówiąc: „Gdy tylko przybędę do króla, zaraz po ciebie poślę. Kiedy przyjdziesz do mnie i zobaczysz, że król zaspokoił już ze mną swe żądze, mów tak: Wtedy ja opowiem jakąś opowieść i jeśli Allach pozwoli, będzie to dla nas ocaleniem.” Gdy świt ich zastawał, to Szeherezada przerywała opowiadanie, które kontynuowała następnej nocy unikając tragicznego losu poprzedniczek. Polecam 9 tomowe wydanie pod redakcja Tadeusza Lewickiego lub jednotomową skróconą wersję.

Co do tego jak to poskładałem, to: czytając balladę litewską Mickiewicza "Trzech budrysów" zaciekawiła mnie jej składnia. Okazała się, że napisana jest tzw. strofą mickiewiczowską, czyli 4-wersową strofą w której pierwszy i trzeci wers zbudowane są z dwóch 7-zgłoskowych odcinków powiązanych wewnętrznie rymem średniówkowym. Wersy drugi i czwarty mają postać 10-zgłoskowców i powiązane są rymem końcowym. U Mickiewicza we wspomnianej balladzie występują jedynie stopy, czyli rytmicznie powtarzające się cząstki, trzysylabowe z akcentem na trzeciej sylabie o nazwie anapest. W mojej balladzie zastosowałem stopy: trzysylabowe z akcentem na pierwszej sylabie - daktyl i dwusylabowe z akcentem na pierwszej sylabie - trochej.

Pozdrawiam serdecznie Leszek :)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Leszku - a ja po tych miłych komentarzach dopiszę jeszcze jeden,
cieszę się i jestem niesamowicie w "niebowyskoczony" (hi!), że
podjąłeś trud napisania wiersza tego typu (tzn. spoza kultury europejskiej),
tak po cichu, przyznam Ci się, że od najmłodszych lat ogladałem i częściowo czytałem
księgę, którą mieli moi rodzice, to były te baśni, wtedy niewiele rozumiałem,
jajć muszę wrócić do tej lektury, dzięki za przypomnienie
z ukłonikiem i pozdrówką MN

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...