Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Upadek I


Rekomendowane odpowiedzi

W łzach utopiona wola walki.
Poczucie wartości mocno zranione.
Rozpacz na granicy paniki.
Zwątpienie w smutku zgubione.

Mozaika życia poukładana starannie,
rozbita w puch nie ma co sklejać.
Zbieram kawałki myśląc zaradnie,
żeby chodź cząstki jego nie zdeptać.

Ciężko jest wstać, gdy się upadło.
Człowiek jest sam, tylko problem rękę poda.
Jeszcze czyjeś słowo serce ubodło,
tylko na siebie patrzy nieboga.

Każdy kowalem losu swego.
Nie licz na kogoś, na siebie tylko.
A w przykazaniu: "Kochaj bliźniego..."
"Kochaj bliźniego, jak siebie samego"!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...