Choroba duszy w erze plastiku

[Andrzej_Kosinski]

Choroba duszy w erze plastiku:
Produkcja marzeń, pragnień bez liku
Bo każdy żąda, bo każdy wierzy,
Że świat jest jego, że się należy.

Na własnym szczeblu już nikt nie stoi
Chyba, że zlecieć niżej się boi.
Inni uparcie pną się na górę,
Licząc na hossę i koniunkturę .

Konsumpcja w domu, konsumpcja w pracy;
Zawsze najlepsze są kąski z tacy:
Papka jest smaczna i lekkostrawna,
Tę papkę wszyscy już żrą od dawna.

Seks dla rozrywki, dla zmiany stanu
Daje odetchnąć pani i panu,
Miłość dodatkiem jest, a nie celem:
Szminką na usta, na włosy żelem

Trzeba mieć wszystko: Już!!! Teraz!!! Szybko!!!
Daj forsy, banku, daj dupy, rybko!
Nie mogę czekać, przegrany czeka
Wyścig wychowa cię na człowieka.

Podglądaj innych i ucz się życia,
Wszak świat nasz nie ma nic do ukrycia!
W telewizorze, w multikolorze,
Medium skutecznie twój mózg zaorze…

[Dominika Skurzok]

Mnie osobiście wiersz się podoba. Nie mam zastrzerzeń :)
Pozdrawiam serdecznie!

[M._Krzywak]

Troszeczke dziecinada. To złe, a to dobre...
A odkąd seks jest poważny? Nie lubię jak ktos mi wchodzi do łóżka...
Ja na nie.
Pozdrawiam.

[Ona_Kot]

eeeeeeetam, taka zabawka bardziej
trochę za bardzo "mentorskim" tonem mówiona
prędzej w piasku takie rzeczy i nie całkiem poważnie

pozdrawiam