Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Usiadł anioł
na kamieniu
pod lasem,
skrył głowę w ramiona,
cicho zaszlochał,
żeby nikt nie widział.
Nie wypada aniołowi płakać,
to taka magia
co każe cierpieniu trwać wiecznie.
a kamień czas w pył obrócił
przyszedł człowiek,
pogardliwym wzrokiem
pustym słowem
zdradliwym sercem
łzy anioła zbezcześcił.
Narobił krzyku, zamieszania wkoło,
nie chciał widzieć cichego anioła,
ginąc, złorzeczył światu jeszcze.
Łza spadła na ziemię,
odszedł...
Czy to wiatr szeleścił wiecznym lasem?

Opublikowano

Lubię takie wiersze. Podoba mi się klimat, mimo tematu który jest niewątpliwie smutny, jest w nim coś takiego, że wydaje się ciepły, taki swojski(nie wiem, może to złe słowo, ale nie umiem tego inaczej określić). Jedynie ostatni wers jakoś mi tam nie pasuje, może trochę za długi. Ale ogólnie ładny wiersz.

Opublikowano

a dla mnie tragedia

1. poezja to nie enter co 2 słowa
2. chcąc wzbudzić zainteresowanie, nie powielaj tych samych klisz
3. mało liryczności przy tak dużej ilości opisów (tu był, tam siedział, i płakał) mało poetyckie
4. unikaj powielania słów które stoją w bliskiej odległości (pogardliwy, zdradliwy) to praktycznie z tej samej pułki, i jeszcze jedno "Narobił krzyku, zamieszania wkoło," to samo zjawisko opisójesz podwójnie, zupełnie niepotrzebnie


ogólnie całość przegadana, niczym nie zaskoczyłeś w tym wierszu, raczej zanudziłeś

nisko się kłaniam i pozdrawiam

Opublikowano

mi sie nie podoba, jakies takie oklepane... i nic w tym nie ma nadzwyczajnego, nie znalazłam ani jednej matafory, która by zrobiła na mnie wrażenie... metafory, żadnego słowa, kóre wywołałoby mój zachwyt... :/

a ten tyutł? "Chwila" trochę mi się kłóci z całością, bo kamień czas w pył obrócił... i w ogóle tu anioł płacze.. a potem przyszedł dopiero ten człowiek... jakos mi to nie wygląda na chwilę

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @viola arvensisViolka, dziękuję, że to widzisz i czujesz :) @RadosławZgadłeś.  Miło Cię gościć pod moim pisaniem :)
    • @violettaPięknie połączyłaś  obrazy zimowe z intymnym, domowym ciepłem i zapachem. :)
    • @Alicja_Wysocka bo cały kosmos i wszechświat i wszystkie niesamowitości są tam gdzie ukochany człowiek. A to wszystko może się zmieścić w kubku (nie)zwykłej herbaty. Świetnie to napisałaś !    
    • @Berenika97   Nika.   zaskoczyłaś mnie swoim konceptem - skubaniec rozparcelował się swoim BMW od razu na trzech miejscach !!!!!   nie przyszła mi ta myśl do głowy.   ale teraz myślę, że gdybyśmy tak oboje stworzyli wiersz na bazie mojego ( bo Twoje są zawsze przemyślane i dopracowane), ja bym napisał a ty byś go dopaliła metaforami na sterydach,  to mogłoby powstać coś tak ciekawego, że zapraszali by nas na wieczorki, gdzie my nasz slam poetycki........   marzyciel ze mnie.   Nika. dziękuję i pozdrawiam:)      
    • @Toyer Toyerku… Czasem człowiek doświadcza więcej, niż uniesie jedna para ramion, i wtedy najłatwiej myśleć, że to Bóg odgarnął świat na bok i pozwolił zranić. Ale przecież nie On każde się narkotyzować,  prowadzić samochod po pijanemu, nie On każe ludziom łamać prawa, które sam dał po to, byśmy się nawzajem nie krzywdzili. To my tworzymy swoje wojny, swoje głupoty, swoje „mądrości”, jak ta: „Kto na wojnie zginie, tego niebo nie minie” - a potem pytamy, gdzie był Bóg. A przecież On jasno powiedział: Nie zabijaj. To człowiek postawił się ponad tym słowem. I bardzo nie podobają ludziom się konsekwencje własnego postępowania - jakże często są nieodwracalne, nie do naprawienia.       
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...