Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano


mówią, że świat skończy się w ogniu
inni mówią, że w lodzie
w pamięci mając pożądania smak
zwolennikom ognia mówię "tak"
gdybym zaś jednak miał śmierci dwie
nienawiść myślę może znaczy
że dla zniszczenia lód
jest równie świetny
więc wystarczy

_______________

Fire and Ice

Some say the world will end in fire,
Some say in ice.
From what I've tasted of desire
I hold with those who favor fire.
But if it had to perish twice,
I think I know enough of hate
To say that for destruction ice
Is also great
And would suffice.
Opublikowano

Już daję :)

Jedni mówią: "Świat strawi ogień.",
inni, że lód.
Ja wiem, jako pożąda człowiek,
jam z tymi więc, co rzeką "ogień".
Lecz gdyby musiał zginąć znów,
myślę, żem dość nienawiść poznał
by rzec, że do zniszenia lód
też jest rzecz dobra.
Starczyć by mógł.


Na ostatni wers nie mam pomysłu, niestety :/

Z innych tłumaczeń:

Mówią, że świat zabije ogień,
Albo, że lód.
Poznawszy żądzę stanąć mogę
Po stronie tych, co wolą ogień.
Lecz gdyby miał on zginąć znów,
Myślę, że wiem o nienawiści
Dosyć, by stwierdzić, że i lód
Też by go zniszczył,
Też by go zgniótł.

przełożył Maciej Froński


Myślę, że mu nie zagroziliśmy :)

Opublikowano

Moze by tak polaczyc kawalki z tych trzech?

Jedni mówią: "Świat strawi ogień.",
inni, że lód.
Poznawszy żądzę stanąć mogę
Po stronie tych, co wolą ogień.
Gdybym zaś jednak miał śmierci dwie,
Nienawiść myślę może znaczy
że do niszczenia lód
Jest równie świetny.
Więc wystarczy.

W tlumaczeniu Fronskiego naprawde nie podoba mi sie koncowka...

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



hmm... wszystkich wersjach te rymy troche nieudaczne... Bez watpienia tlumaczenie to trudna rzecz -- jezyki maja swoje zakamarki ktore sa zupelnie dla nich "prywatne". Nawet niektore znaczenia czasami ciezko jest przetlumaczyc, w dodatku gdy do tego dodasz rym, albo cos tak nieuchwytnego jak "duch poetyczny", to zupelnie jestes od razu na straconej pozycji -- nawet jak uda sie cos skleic, to w porownaniu z orginalem najczesciej wychodzi to plasko i zostawia smak niedosytu...

Wlasnie z tego powodu zaczalem sie bawic w pisanie w dwoch jezykach na raz -- sprawdzania czy bedzie dzialalo, czy jest to mozliwe. I unikania zwrotow mniej uniwersalnych. To jest fajana zabawa -- polecam. Dwu-jezykowe mysli wydaja mi sie bardziej czyste, przejrzyste...
  • 5 lat później...
Opublikowano

Njalepsze(moim zdaniem) tłumaczenie:


Jedni mówią, że świat zniszczy ogień.
Inni, że lód.
Iż poznałem pożądania srogie,
Jestem z tymi, którzy mówią: ogień.
Gdyby świat zaś dwakroć ginąć mógł
Myślę, że wiem o nienawiści
Dość, by rzec: równie dobry lód
Jest, aby niszczyć,
I jest go w bród.

Ludmiła Marjańska.
I jeszcze jedno. Jerzy S. Sito swoik tłumaczeniem napisał nowy wiersz( nie mogę znieść jego interpretacji), a Barańczak jak zawsze perfekcyjnie oddał treść, ale... Ale powstało jakieś estetyczne monstrum, które z oryginalnym "Fire and ice" pod tym względem niewiele ma wspólnego.
Pozdrawiam!

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Koncert skrzypcowy Roberta Schumanna w tle słychać. Odkryty Josepha Joachima, w D' Aranyi przechowywany, światu nieznany Sonata niewprawną ręką dziewczyny grana, temu chłopcu co walczył w Gallipoli i nad Sommą. Jakby przewidziała spalenie Reichstagu, Realpolitik w iście heglowskim stylu wcześniejszy też. Wielki Rzym, La belle époque, gdzie jest? Ikar co wyżej i wyżej ku Słońcu spadł, za dużo chciał. Coś tu jest, ta muzyka nigdy niczyja, nuci ją wiatr Znów umawia się na moście, z nim z lat młodości. Twarz jaśnieje w blasku świec, świat znów tak gra.   Ktoś do drzwi zapuka, zawoła. Jestem, patrz- to ja! *Dżumy i wojny zastają ludzi zawsze zaskoczonych". Zmiotą berlińską filharmonię, londyńską Queen's Hall, będą istnień pożogą. Muzyka Schumanna na łatwopalnym rękopisie zapisana przetrwała. W kamieniach i murach się schowała. Lew z Pireusu ją słyszy, ona wciąż trwa.                     - cdn-                                       
    • @Łukasz Wiesław Jasiński Panie Jasiński, dziękuję. Nie jestem aniołem i mam pazurki.
    • @Migrena To jeden z tych wierszy, po których trzeba na chwilę zamilknąć. Nie dlatego, że on onieśmiela patosem — ale dlatego, że dotyka czegoś bardzo kruchego i bolesnego w człowieku. W tej apokalipsie nie ma fanfar, nie ma dźwięku trąb anielskich. Jest tylko cisza, ta sama, od której wszystko się zaczęło. Cisza Boga, cisza człowieka, cisza po ostatnim słowie, które nigdy nie padło.
    • @Migrena  świetny wiersz. Tak jakby dwie części, ale to pozór, bo mają ścisłe powiązania. Pierwsza część nawiązuje do Ewangelii Jana  "Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli ktoś spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje Ciało, wydane za życie świata". To na Ostatniej Wieczerzy.  U Ciebie antonim słów  Boga, bardzo gorzkich i uprawnionych. Świat obecny ten nowoczesny postawiony  do góry nogami. Ciekawe czy Bóg nad tym ubolewa- pewnie tak.  Ludzie ludzi zabijają( wojny) dla ego?  I druga część- biblijny koniec świata- ten z Apokalipsy Jana mówi, że coś będzie. Twój wiersz mówi, że nic. Ciekawa jestem co powiedziałby Bóg, na to co ludzie wyczyniają. Może zostanie pustka po nim- wielu neguje Jego obecność. A Bóg zamknie dłonie jak dziecko, które nie chce już patrzeć na swój rysunek.
    • Aniołowie są wśród nas...   Łukasz Jasiński 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...