Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano


Rymowanka dla Agi...........29.10.2003



Siedzi Aga nad mechaną

Siedzi, bo studentką jest znaną

Siedzi, by zdążyć w terminie

Zanim sesja jej minie


Siedzi, nie szczędzi chwili

Choć jej sie czasem myli

Siedzi, zadanka kopie

By nie skończyć na urlopie


Jak nie zaliczy, to mówiąc szczerze

I tak na imprezę się dziś wybierze

A gdy zaliczy - ach! Cześć jej i chwała

- przecież na OiO studiowała









Dzieki za przeczytanie




[sub]Tekst był edytowany przez Dorma dnia 08-11-2003 16:53.[/sub]
Opublikowano

lekki i prosty... :)

...na mój gust za prosty ale czasem trzeba coś łatwiejszego naskrobać..
:):):)
studiowanie to ciężka ale jakże przyjemna sprawa
swego czasu też stworzyłem studencki obraz:
"dni szalone niewiedzą
życiem podeptane
zmysłów płynące potoki
noce nieprzespane
chwil ulotnych zachwyty
i gardła dławienie
oto jest całe moje
studenckie wspomnienie"

pozdrawiam Z uśmiechem
Piotr Mogri

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Mechanika to jeszcze ludzki przedmiot, tak jak wytrzymalosc.
Ale co by pani powiedziala na systemy napedowe okretow, podstawy spawania,obrobke reczna,projektowanie jednostek z tworzyw sztucznych,budownictwo wodne,elektrotechnike i elektronike..itd?


Opublikowano

Fajna rymowanka. Wywołała uśmiech na moich ustach :) Jednak nie wiem czemu (przecież jest bardzo ładny!), ale czegoś mi tu brakuje (?) Nie wiem... niewiem...

Pozdrawiam serdecznie

PS. Może ta prostota rymowanki (?) Ehhh... "cuduję jak koń pod górkę" :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
    • Bez słownika nie rozłożę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...