*** moje pokolenie

[FANTHASIA]

moje pokolenie
rozmienia się na drobne
w przydrożnych McDonaldach

dzieci czarnobylskiej mafii
z piątym kołem u duszy

moje pokolenie
plastikową herbatą
zabija kolonie bakterii

pogromcy duchów historii
z żelazną klamką na oczach

odpłynę w cień
bo moje pokolenie
sprzeda mnie za złote jajko
skonsumowane na cudzym podwórku

[Beenie M]

Bardzo trafnie ujęte. Podoba mi się. Pozdrawiam

[Jacek Mucha]

Zasmucił mnie ten wiersz. Może dlatego, że w naszych czasach nie ma odrębności, jest tylko samotność. Ale samotność jest ciekawsza od dwugodzinnego stania w kolejce w hipermarkiecie :)
Moja subiektywna wstawka - w piątym wersie zamienił bym na 'z piątą kończyną u duszy'.
Nasz świat nie deformuje tylko ciał.
Pozdrawiam.

[Espena_Sway]

ciekawy wiersz, trafne skojarzenia, kupuję to

pozdrawiam serdecznie plusowo Espena Sway :)