Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

bez tytułu


Rekomendowane odpowiedzi

***

Tydzień rozłąki
wystarczył bym zapomniała
o ambitnej nauce mruczenia
gdy drapałeś mnie po karku

Nie praktykowana nauka języka
też się zapomniała
Nie rozumiem już co mówi
zasuszona róża

Skrzydła odłożyłam na szafę
nie będę więcej próbowała
zamienić duszy w słowa

I chyba więcej się uśmiecham...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

nie podoba mi się. wszystko jest oczywiste, a metafory, które tu występują są już takie wyświechtane..
wiersz niczego nie wnosi, do niczego nie skłania (chyba, że do naciśnięcia przycisku 'wstecz') i zapomnę o nim za 3 sekundy

życzę owocnej dalszej pracy i zachęcam do wkładania więcej wysiłku w pisanie... jak i do zmuszania nas do większego wysiłku przy czytaniu :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

:) Dla mnie te skrzydła to rzeczywiście przegięcie... Ale i mnie czasem molestują żeby odznaczyć się na kartce papieru. Bywa.
Co do reszty to się nie zgadzam. Fakt, że prosto z mostu, ale jest to zwykła opowieść o zwykłych rzeczach, które wszystkim się kiedyś zdarzyły. Można kombinować, ale można też napisać po prostu, tak, jak się czuje. Mi odpowiada. Może bez rewelacji, ale na +
pozdr serdecznie

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @hania kluseczka śmierci nie ma, to iluzja :)
    • Leżę w mym łóżku, myśląc nad życiem, I myślę nad swoim małym odkryciem, Przed oczami mrok, widzę pustki, ciemność, Me uszy pięści tej muzyki senność.   Leżę, słucham, papieros w mym ręku, Każdy żyje w tym ogromnym lęku, Nie mają pojęcia o życiu, sensie, Żyją bezwiednie w wielkim procesie.   Sensem jest nauka, rozwój duchowy, Reinkarnacja, dobroć, uczuciowy, Życie to przygoda, a nie problemy, Walcz z nimi, nie damy się systemy.   Brak zgiełku i państw, jedna ów planeta, Brak wojen, konfliktów, oto jest skrzeta, Wszyscy szczęśliwi, żyjący symbiozą Kochający się swoją wspólną wizją.   Zakończmy ten chaos, bądźmy dobrymi, Stańmy się w końcu ludźmi mądrymi, Karma i Wszechświat, to mocno doceni, Finalnie z pewnością coś się zmieni.   Bądź lepszy i lepszy dnia kolejnego, Wyjdziesz tym na człowieka szczęśliwego, Kochaj ludzi, zwierząt urok wspaniały,  Doceniaj piękno, a nie świat nędzniały.   Na końcu dowiesz się, że było warto, Idąc do światła, dumnie, nieodparto, Poczujesz błogość, piękno wzruszające, Ujrzysz blask, miłość, szczęście chwytające.        
    • dlaczego tak szybko więdną kwiaty szarością popiołu w źrenicach zbłąkanych   każde spojrzenie kłuje i rani   w zaułkach co łzami zroszone jak bańki mydlane pęka nadzieja   gdy trudno życie do kupy pozbierać   a jednak   dopóki na łące kwiatów zostało a śpiew skowronka słychać pod niebem jakoś tam drepce los człowieczy z sensem bez sensu sam czasem nie wie   kiedyś znowu pobiegniesz na łąkę nie za daleko nie za blisko wtedy w blasku świtu lśnienia   nigdy nie zwiędną tobą zakwitną
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      chyba powinno być 'ich' (?)   ze słowami bywa różnie, jednym zaciemniają i tak już ciemny obraz, innych poruszają, chociaż są kłamliwe, ale są i tacy: kturyh  jusz nic nie wzrósza   a z różą jest jak z wróblem w garści i widać i czuć i miło było dostać                                                        ;)
    • Zadowolony? Tutaj dziurę wierć - Myślę o ciele, Gdyż wszystko legło, co miało nadzieję! Komnata czeka – w dół dwa metry ćwierć. Zostało jeno objąć zimną śmierć!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...