Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Mlaskające jęzory potwory... Epizod 1

Tali Maciej
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Tali Maciej

Tali Maciej

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

.
„Pamiętam wszystkie dawne znajomości
Prócz siebie, kobiet kilku i młodości”
C. K. Norwid


Epizod 1

Sylwester2003\2004
Impreza
Bodźce zewnętrzne
Bodźce wewnętrzne
Upojenie
Sms - od kogo?
-od Niej
Będzie spotkanie
Blady świt poranka
Zmęczenie
Ale jak to ja samotny
Samotnik
Pośród swej samotności
A tu Sms, spotkanie
Zwątpienie
Niemożliwe nierealne
Powtórnie odczytuję
Jeszcze raz
A jednak
Będzie spotkanie będzie


Bar piwo
Drugi bar
Drugie piwo
Rozmowa klejąca się
Jak plastry miodu
W ulu
Replay piwo
Drugi replay
Drugie piwo
To już czwarte
Muzyka , taniec
Zmysły , rumieńce
Uśmiechy
Jeszcze jedno piwo
Miękkie nogi
Bełkot
Prowadzi mnie
Pod ramię

Anka ratowniczka
Ratująca mnie
Odprowadzająca do domu
Rozbierająca z szat
Układająca wygodnie
Główkę na poduszce
Przykrywająca kołderką
Uzdrawiający okład
Z gorącej piersi
Mlaskające usta i jęzory
Gryzące drapieżne ząbki
Drapiące szpileczko-pazurki


Były walentynki
W teatrze
„Ślub” Gombrowicza
Świetna sztuka
Śmieszny śmiech

Clubing
Tonę w morzu piwa
Znów uratowany

W ramionach
Anki ratowniczki
Czułem się bezpiecznie...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Migrena
      Między

      Przez Migrena · Opublikowano

      Nie widziałem Cię nigdy naprawdę, a jednak znam już drżenie Twoich zdań - jakbyś opuszkami dotykała powietrza, a ono niosło mi zapach Twojego dnia, ten ledwo uchwytny, jasny ślad obecności. Jakby powietrze, które dotykasz, znało już kształt Twojej skóry i próbowało mi go opowiedzieć szeptem. Piszesz, a litery płyną jak ciepła rzeka - czasem miękka jak noc, czasem rwąca jak nagłe przyznanie. Jakby każde słowo było jeszcze ciepłe od Twojego oddechu, zanim dotknęło mojego ekranu I nie wiem wtedy, czy czytam wiadomość, czy słucham własnego serca, które nieporadnie próbuje naśladować Twój ton i kołatać tak, jakbyś mówiła do niego z bliska. Twoje zdjęcia - to nie obrazy, lecz zaklęcia z pikseli, wchodzące pod skórę bez pytania, jakby z drugiej strony ekranu. Każdy piksel pulsuje jak drobna iskra Twojej krwi, jakby obraz próbował oddychać Twoim rytmem. Twoja dłoń naprawdę dotykała mojego pulsu i zostawiała tam ciepły odcisk. I jest w tym coś świętego, choć żaden kościół tego nie uzna i żaden filozof nie potrafi nazwać. Bo jak opisać miejsce, w którym dwie samotności zaczynają słuchać siebie tak uważnie, jakby świat od dawna czekał na tę chwilę? Czasem myślę, że jesteś przyjaźnią - taką, co siada na ramieniu jak spokojny, ciepły ptak i mruczy tylko „jestem”. I to „jestem” wystarcza bardziej niż wszystkie definicje. A czasem, gdy noc się ucisza, a Twoje imię świeci na ekranie jak gwiazda, która wyjątkowo wybrała mnie, czuję, że to musi być kochanie - dzikie, nienazwane, tak świeże, że jeszcze nie   ma oddechu, a jednak roztacza światło, od którego nie chcę odwracać oczu. I może to jest właśnie to jedno, najrzadsze: między - słowo, którego nie ma w żadnym słowniku, przestrzeń, która powstaje tylko wtedy, gdy ktoś potrafi  dotknąć bez dotykania, a drugi człowiek przestaje się tego bać. Jakby między nami rodziła się cienka, żywa nić - nie z myśli, lecz z samego ciała ciszy. Ciszy, która drży jak skóra tuż przed wypowiedzeniem imienia. Czy to jest przyjaźń, czy to jest kochanie - nie wiem. Ale jeśli to drugie, to rodzi się jak świt: powoli, cicho, a jednak od pierwszej chwili wszystko w nim widać wyraźniej.                  
    • Alicja_Wysocka
      niepozbierani

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @WochenA wiesz, że w Skandynawii jest zwyczaj wieszania wieczorem zapalonych lampek w oknie? Lampki mają symboliczne znaczenie, oznaczając ciepło, bezpieczeństwo i gościnność, a także pomagają poprawić samopoczucie w okresach krótkiego dnia. Niegdyś naprowadzać zagubionych podróżników do domostw.  
    • Niewygoda
      Absorbuj

      Przez Niewygoda · Opublikowano

      Absorbuj, opoju: Bros - ba.   Absorbuj, a ba: i na gnoju kujon gania, baju Bros - ba.  
    • Rafael Marius
      W deszczu po deszczu

      Przez Rafael Marius · Opublikowano

      @Leszczym   Deszcz łez rzadko pomaga, znacznie lepiej zakasanie rękawów.
    • Migrena
      Siódme Niebo

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Wiesław J.K.   Wiesiu.   dziękuję za Twoje miłe słowa.   bądź zdrowy !   wszystkiego dobrego !   jacek.           @Berenika97   dziękuję Bereniko.   miło mi, że wzbudziłem emocje :)   pozdrawiam serdecznie :)      

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...