Zagubiony tak jak ja

[agnieszka koziol-hejmanow]

Wczorajszy deszcz
myl moje lzy.
To ja plakalam nad przestrzenia nieba:

Kazdy grom w tej burzy to prosba przebaczenia.
Tak jak blysk jest prosba pokuty.

Mojego ciala tu brak, sa tyko mysli smutne jak ja

Widzisz! co moze sie stac z kazdym z nas!
Gdy zraniony i oszukany jest przez czas.

Jest zagubiony wsrod wlasnych nas.
A posrod ludzi poprostu go nie ma!