agnieszka koziol-hejmanow
-
Postów
4 -
Dołączył
-
Ostatnia wizyta
nigdy
Treść opublikowana przez agnieszka koziol-hejmanow
-
z chwil
agnieszka koziol-hejmanow odpowiedział(a) na slimaczek13 utwór w Warsztat - gdy utwór nie całkiem gotowy
przepraszam za brak polskich znakow ale brak mi ich poniewaz mam niemiecka tastature -
Zagubiony tak jak ja
agnieszka koziol-hejmanow odpowiedział(a) na agnieszka koziol-hejmanow utwór w Wiersze gotowe
Wczorajszy deszcz myl moje lzy. To ja plakalam nad przestrzenia nieba: Kazdy grom w tej burzy to prosba przebaczenia. Tak jak blysk jest prosba pokuty. Mojego ciala tu brak, sa tyko mysli smutne jak ja Widzisz! co moze sie stac z kazdym z nas! Gdy zraniony i oszukany jest przez czas. Jest zagubiony wsrod wlasnych nas. A posrod ludzi poprostu go nie ma! -
Odrodzenie
agnieszka koziol-hejmanow odpowiedział(a) na agnieszka koziol-hejmanow utwór w Warsztat - gdy utwór nie całkiem gotowy
dziekuje za krytyke panu Sanockiemu po to tu jestem aby mnie ktos krytykowal. pozdrawiam serdecznie -
Odrodzenie
agnieszka koziol-hejmanow odpowiedział(a) na agnieszka koziol-hejmanow utwór w Warsztat - gdy utwór nie całkiem gotowy
Dwa tysiace lat czekalam. Aby narodzic sie ponownie w swoim ciele. Walczylam przciwko rzymianom jak i spalona zostalam na stosie Czulam bol glodu. Jaki sie odzywal w biednej chacie ojca ziemi jalowej. czulam smak wody slonej. Morz i oceanow Jaki i usta me zar palil. A teraz? jako mala kobietka, staje tu przed wami jako cod storzenia Boskiego. I prosze o kawalek wolnosci dla siebie samej.