Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

A my z trzykomorowymi żołądkami
My biegniemy z językami po ziemie
My biegniemy co tchu do ciebie

Może zdążymy

A zaczęło się od tego że dzień był
Dziwnie piękny jak na te porę
Pewnie tylko dzięki temu że
Wypełniałeś mnie dominowałeś i wzdychałeś

A oni wcale nie chcieli się stamtąd ruszyć
Chociaż co moment wydawało mi się
Że właśnie odchodzą (już się nie śmiejąc)

Zostaliśmy zgnieceni
Mimo że szybowaliśmy w uniesionym powietrzu
Prosto z naszych gardeł

Jestem sama, więc biegnijcie

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



ekhym:

A zaczęło się od tego że dzień był
Dziwnie piękny jak na te porę
Pewnie tylko dzięki temu że
Wypełniałeś mnie dominowałeś i wzdychałeś

sugerujesz że wypełnianie cie jest czysto emocjonalne a wzdychanie z zadumy nad twoimi pieknymi oczami? byx, nie jestem głupia i umiem odszyfrowywać twoje wiersze ;].
zresztą, mam dziś poprostu taki dzień, żaden wierszmi sie dziś jeszcze nie spodobał, włącznie z własnym. kosiam
Opublikowano

oo tak, ja cie nigdy nie rozumiem. wogle to cała jestemn jakaśprzygłupia, nic o tobie nie wiem, nie potrafie ci pomagać i ciągle tylko zrzędzę. prosze bardzo, bij mnie, teraz. ja sobie poskubie tutaj troche....


ps
nie musiałaś nazyważ mnie 'pier****** k***ą' i mówić że mam mokre wargi bo bardzo dobrze umiem gwałcić. nie musiałas, naprawde. ;P

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




dlaczego trzykomorowe żołądki, czy mowa o stadzie krów???:)...ja oczywiście Bardzo początkująca jestem, ale wiersz rozumiem kompletnie inaczej aniżeli w/w.
Pozdrawiam

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @viola arvensis     Twoja POEZJA jest niezmiennie fenomenalna !   w tym wierszu mistrzowsko uchwyciłaś  bolesny paradoks, gdzie to, co naprawdę  łączy, dzieje się poza wzrokiem „zimnych ludzi”, w sferze dusz i ciężkich westchnień.   to arcydzieło udowadniające Twój talent - poezja, która boli i zachwyca jednocześnie.     Wiolu.   Ty jesteś wspaniała !!!!    
    • Na barana raban.  
    • Nic mnie z tobą nie łączyło  prócz tych paru wejrzeń w serce. Nic mnie z tobą nie łączyło  prócz tych kilku ciężkich westchnień.   Nic mnie z tobą nie dzieliło oprócz zasad, wątpliwości. Nic mnie z tobą nie dzieliło prócz milczącej bezsilności.   Nic mnie z tobą nie łączyło oprócz nocy nieprzespanych. Nic mnie z tobą nie dzieliło prócz nadziei zapomnianych.   Gdzieś na krańcach dzikich marzeń co zrodziły się z nicości, powstał promień i połączył barwne dusze bez przyszłości.   I rozdzielił grom natychmiast to co jeszcze nie istniało, choć nie przyszła żadna klęska nic z wygranej nie zostało.   Nic nas z sobą nie łączyło-  tak powiedzą zimni ludzie ale drzewa i potoki szepczą o nas jak o cudzie.    Nic nas nie łączy nic nas nie dzieli prócz tej deszczowo łzawej niedzieli oprócz aniołów  strzegących tego  co mamy w duszach  drogocennego i w dzien i w nocy serce ból mieli.   Nic nas nie łączy. Nic nas nie dzieli.      
    • @Nata_Kruk Dziękuję  Już także nie lubię. Zmieniłem    Pozdrawiam serdecznie  Miłego wieczoru 
    • Wiersz skłaniający do refleksji nad tym, jak ważne są miłość, bezpieczeństwo i bliskość w procesie kształtowania się ludzkiej psychiki i zdolności do marzeń. Ładnie napisane. Pozdrawiam
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...