Bartosz Sadulski Opublikowano 9 Października 2005 Autor Zgłoś Opublikowano 9 Października 2005 Witam Cię i pozdrawiam choć nie mam szacunku spędziliśmy razem zbyt wiele czasu by móc cię nie kochać leżeliśmy razem na łąkach rozlanych pod sufitem ludzkich marzeń i myśleliśmy jak dobrze będzie nam jutro pamiętasz jak pokazywałaś mi swoje wiersze? ogarniały moje życie jak wąż swoją ofiarę bo zbyt długo tkwiłem w twoim uścisku że już nawet nie wiem czy jesteś i gdzie po co i dlaczego byliśmy razem nie raz śmiałem się z ciebie i płakałem gdy byłaś obecna zbyt blisko kryształowy puchar naszych uczuć pęka i choć ciągle egzystujemy razem uciekam.
Vera_Ikon Opublikowano 11 Października 2005 Zgłoś Opublikowano 11 Października 2005 Na początek trochę bym uszczupliła... Taki mój subiektywizm. A może zacząć tak... witam i pozdrawiam - bez szacunku - zbyt wiele czasu razem by móc cie nie kochać pozdr vera
stanislawa zak Opublikowano 11 Października 2005 Zgłoś Opublikowano 11 Października 2005 i wszystko to mówi samo za siebie, krótko i zwięzle ładna miniaturka! a poza nawias Vero! witaj zza wielkiej wody!wróciłaś? Bartku, przepraszam pa!
Gość Opublikowano 13 Października 2005 Zgłoś Opublikowano 13 Października 2005 Nie jest źle Bartku . Mnie sie tam podoba choc malutkie zmiany zawsze mozna by wprowadzic . Moja reka nie pomoze ma kontuzje w postaci usztywnienia . Pozdrawiam .
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się