Życie

[Miłosz]

I ciąży mi ta kula u nogi,
Choć nikt nie zakuł mnie do niej siłą.
Tę kulę los dał mi w chwili narodzin,
Nie świadom tego byłem.
I z każdym krokiem dzwonią łańcuchy
I coraz trudniej mi jest chodzić.
Wolności nie ma i nigdy nie było.
Nie mam odwagi tyle, by zerwać więzy,
By się uwolnić choć na chwilę.
Przykuty do życia dni swoje liczę.
By ta niewola się nie skończyła...

[ewan_mcteagle]

Az mi zęby zatrzeszczały od tego banału. Od ostatniego wiersza zrobiłeś krok wstecz.

[Quimeen]

nie

[Miłosz]

Dziękuje!... :). Ten wiersz powstał rok temu, przeczytało go wiele osób!. I nadal czyta. Wszystko zależy od gustu :)!. Ale teraz przynajmniej wiem, że to ,co jest zupełnie nie do przyjęcia przez krytyke, podoba się zwykłemu czytelnikowi...:)

Wasze opinie zawsze coś wnoszą. Jeszcze raz ..Dziekuje!

Pozdrawiam:)