Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

zaczekam na kolejne powiem wiatru
by sprawdzić czy nie jestem mgłą

fale słów wznoszą się i opadają
rozbłyskują w oczach by zniknąć

czuję się pusty po brzegi skóry:
nie wiem jak można poświęcić życie
każdym słowem wątpie
w zmartwychwstanie

co dalej.
kolejne rewelacje.

język pozostaje kłamliwy
myśli nie znają znaków zapytania

umrą jak wiara
niosąc na plecach
kształt tego świata

Opublikowano

dopsze...

wyobraź sobie że "powiem" jest tak właśnie napisane - w cudzysłowiu.

teraz wyobraź sobie pannę młodą, która czeka na to ważne dla niej "tak" narzeczonego.

podmiot liryczny czeka na ------ powiew wiatru
ale że to nie wiatr, tylko fale słów... tak jak on w sumie nie jest tą mgłą
to jest to takie "powiem" wiatru... taka afirmująca ( afirmatywna ? ) forma czasu przyszłego, czasownika "powiedzieć".

więc on czeka jak ta mgła na jakies słowa chyba...

Opublikowano

matko przenajświętsza i mówi Pan, że wszyscy odbiorcy - oprócz mnie - rozumieją, o co tu chodzi???

Pozdrawiam, najserdeczniej dziękując za szybką edukację w bloku tematycznym zaręczyn. Dla niezorientowanych (nawet, jeśli w mniejszości) zastosowałabym jednak kursywę.

Opublikowano

matko przenajświętsza i mówi Pan, że wszyscy odbiorcy - oprócz mnie - rozumieją, o co tu chodzi???


W którym momencie tak powiedziałem ?

może nie wszyscy wiedzą o co chodzi, ale niekażdy teź uznał, że nie znam deklinacji...
zresztą nawet jeśli mój tekst jest niezrozumiały - jeśli powinno być "powiew wiatru"
to co z tego?



PS.

Wtedy oczywiści napisałbym "kolejny powiew wiatru"
a nie "kolejne powiew wiatru"
bo przeciez ma mnie Pani za kretyna i zaraz mi to Pani zarzuci :)
to była bardzo miła zdań wymiana, moja kochana...

Opublikowano

Marku – co do kształtów to kiedyś tam zbudowałem sobie coś bardzo prostego składającego się na trzy wymiary i ten czwarty (prawdopodobnie – czas) – zapewne grałeś w „kółko i krzyżyk” więc wiesz zapewne jak narysować krzyżyk (sorry – to receptura dla tych co nie wiedzą), w krzyżu powstają cztery pola, w które można wrysować cztery podstawowe figury, kwadrat, trójkąt i koło, spróbuj wymyślić tę czwartą, tylko nie pisz mi, że to kropka, mówię serio, znasz czwartą figurę nie podobną do pozostałych a niezbędną? A może ktoś inny zna?
Piszę to w związku niosącego coś tam na plecach w kształtach świata
pozdrówko MN

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • ŚLADAMI  PRZESZŁOŚCI   śladami przeszłości w kolorowych bucikach  czas czasami dojrzewa wyrozumiałoscią  chodząc po zielonkawych nadziejach   wiatr unosi szeleszcząc jesienią  sny co w spełnieniu pozostały nawet o tym nie wiedząc    bawią się myśli w piaskownicy bytu szaro-kolorami na sztaludze życia  otwartymi wrotami rajskiego ogrodu   którego jeszcze nie widać 
    • @iwonaroma Myśl filozoficzna... Zapraszam...  
    • Berenice, autorce wiersza "Malarz i ona"     Paweł kończył portret młodej kobiety. Malował go już ponad tydzień. Robił to, jak zwykle, na zamówienie. Portret, który miał być urodzinowym prezentem, zamówił mąż kobiety, starszy od niej, zamożny dyrektor filii zagranicznego banku. Pomimo komercyjnego charakteru zamówienia, Paweł wkładał wszystkie swoje umiejętności w to, aby końcowy efekt stał się arcydziełem malarskiej sztuki. Siedząca przed nim kobieta była ładna, miała inteligentną, pociągłą twarz. Zgodnie z sugestią malarza pozowała do portretu sama, zamiast, jak czyni to wiele innych osób, zwyczajnie przynieść swoje zdjęcie. W trakcie pracy poznawali się coraz lepiej. Przez kilka dni siedzenia przed malarzem kobieta mówiła o sobie, o swoim życiu prywatnym, pracy, mężu. Każdego dnia, po kilkugodzinnym pozowaniu oglądała postępy w pracy artysty. Nie wyrażała przy tym żadnych uwag. Umawiali się na dzień następny i żegnali. Tego dnia wszystko potoczyło się zupełnie inaczej. Kobieta stanęła za sztalugami, spojrzała na niegotowy jeszcze portret i wpatrywała się w niego przez chwilę. – Musisz coś zmienić – powiedziała do malarza. – Portret jeszcze nie jest skończony – odparł. – Nie o to chodzi. Jestem inna, niż mnie namalowałeś. – To znaczy…? Kobieta spojrzała na Pawła. – Jak mnie malujesz, musisz wiedzieć, że myślę tylko o jednym. – O czym? – Że chcę się z tobą kochać. Kobieta zbliżyła się do mężczyzny i pocałowała go w usta. Objęła go, a następnie rozpięła górny guzik koszuli, a potem następny i jeszcze jeden. Po chwili znaleźli się na kanapie, a Paweł, patrząc na twarz leżącej i uśmiechającej się do niego kobiety, mógł dojść do wniosku, że malowany portret istotnie nie oddaje tego, kim jest w rzeczywistości. Kilka dni później oddawał ukończony portret kobiety jej mężowi. Miał mieszane uczucia. Żaden malowany obraz nie był nawet w części tak udany, jak właśnie ten. Najbardziej podobał mu się sam, lekko widoczny, uśmiech. Z każdego miejsca wydawał się inny. Odnosił wrażenie, że zarówno wzrok, jak i uśmiech skierowane są tylko do niego. Mąż patrzył na portret żony z uznaniem. Zamówione dzieło podobało mu się, tak jak podobała mu się jego kobieta. Malarz dobrze uchwycił wszystkie cechy zarówno fizjognomii, jak i charakteru malowanej osoby. Zadowolony wyjął z portfela umówioną kwotę i wręczył ją artyście. Ten zapakował gotowy obraz i przekazał go nowemu właścicielowi. Pawłowi nie było żal oddawać swojego najbardziej udanego dzieła. Wiedział, że będzie jeszcze nie raz je widzieć, podobnie jak jego właścicielkę.     /Gwałt w Nowym Jorku i inne opowiadania/
    • Ciekawy temat malarza i malowanej kobiety. Subtelny dialog emocji, bo obraz to nie tylko ciało, ale próba sięgnięcia głębiej. Napisałem króciutkie opowiadanko "Lisa", dokładnie o tym, ale takie męskim okiem, z większa dawką erotyzmu, zresztą znasz mój styl:). Pozdrowionka 
    • @iwonaromaNo nic innego, prócz uśmiechu,  a głuptasku mnie rozczuliło :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...