Rozciągnięta w czasie impresja zachmurzonego nieba

[Vanaheim]

myślałem że tylko okna potrafią tak powoli gasnąć
krokiem jakby przerywanym
ale jednak przedzierać się
na zewnątrz do zmroku

niebo jednolite
zakurzone do granic gęstości
poszarpane konturami bloków
symulującymi nabrzmiałą cywilizację

strony zardzewiałe
w postanowieniach o niespełnionych kratkach
na przekór
wydrapuję imiona na okładkach zeszytów

i mimo całej ociężałości niezrozumienia
próbuję pamiętać o krwawej barwie drzew
oparty
o coraz bardziej obcą linię korytarza szkolnego

[51fu]

Sam tekst dobry, ale.

Nie podoba mi się kontrast między długimi a krótkimi wersami. Razi w oczy i chyba trochę przeszkadza w czytaniu.

'Krwawa barw drzew' nie pasuje tu zbytnio. Po pierwsze: dużo 'rw' przy artykulacji. Po drugie: epitet niższych lotów po prostu.

Można polubić Twoje wiersze, tylko prawie zawsze brakuje gdzieś ostatniego szlifu. Takie mam subiektywne odczucie. Pozdrawiam. // 51