trasa 3005. film science-fiction

[51fu]

od początku nadawaliśmy ten sam sygnał
którego w przygalaktycznych stacjach
żaden podróżnik nie był w stanie zdekodować

na emitowane strumieniem pytania i dane
radary odpowiadały ciszą zaległą w mgławicach
wyblakłe mapy same rozpadały się w rękach

pocieszał nas że wystarczy być jak kosmos
i tylko wytrwale poszerzać swoje horyzonty
ale one wraz z paliwem znikały coraz szybciej

jakimś cudem przemycił na pokład nożyk
uparł się że chce nim przeorać całą drogę
mleczną żeby zostawić innym ślady wyprawy

mówił że potrafi tym nożem obrać każdy szlak
ze złudzeń i że otworzy nam oczy na czas
przyszły lecz już zatrzymywały się zegarki

i silniki więc zaproponował lot bez słów
żeby nie zużyć powietrza lub energii na darmo
każdy bał się zapytać o powrót — do siebie

mawiał stamtąd blisko i spokój

[51fu]

Już wiem. Proza.

Zapraszam. // 51

[Tomasz_Biela]

tak wiem. poezja nawet świetna poezja...


Pozdrawiam TomaszEK

[Pan_Fei]

Pozdrowię tylko, bo czuję się zbędny ;)

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Ta strofa to mistrzostwo świata. Całość na b. wysokim poziomie, ale ten fragment…
no zatkało mnie po prostu ;)


Fei

[Julia Valentine]

wiersz świetny; jestem pod ogromnym wrażeniem; a taki nożyk to by mi się przydał...


pozdrawiam serdecznie z wyrazami podziwu

[51fu]

Wszystkim Wam wielkie dzięki za słowa, za każdy komentarz. Pozdrawiam. // 51