Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Obraz łzawiący

Sebastian_Pietrzak
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Sebastian_Pietrzak

Sebastian_Pietrzak

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

w szarej piwnicy
kolorowe pudełko wspomnień
teraz kiedy dorosły
nauka nie pójdzie w las

Budząc się codzień
pod zdechłym smakiem

czas zarzucić szklane oko
byłem dobrym biegaczem
dookoła stołu
w szkole pierwszy pod ławką
to mi się przydało
dziękuję tatku!

Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie
w tej kwestii podziękowanie Annie za cudną...imitację
nie chciałem marnować twego czasu
dzięki że zmarnowałaś mój

drogi nauczycielu matematyki -mam nadzieję że słyszysz
jesteś kłamliwą szują
i jeśli chcesz rzucić ochłapem, daj znać
przewrócę się na grzbiet
wymachując dłońmi
będę się cieszył
jak dziecko

ilekroć jesteś w cyrku
to ten różowy klown
nie przypomina?
tańczy między niedźwiedziami
robi z siebie kogoś innego
a ja opanowałem sztukę
potykania się tuż nad pociskiem
z odrobiną szczęścia
wpadnę w coś.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • TylkoJestemOna
      tik tok

      Przez TylkoJestemOna · Opublikowano

      oo coś dla mnie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • JWF
      Posłaniec

      Przez JWF · Opublikowano

      Zaskakujące zakończenie.
    • infelia
      Posłaniec

      Przez infelia · Opublikowano

      Co tak stuka w szybę, co to za gruchanie? O, ptaszysko parapet zaraz wysmaruje. Pokaż, co masz w dziobie, listonoszu zbłąkany. To koperta A4, pewnie z banku dobre wieści.   Po paluszki i browara sięgam w zakamarki. Do lektury – wlepiam oczy zachęcony. „Mój najdroższy, pozdrowienia ślę z Sopotu Siadłam dziś nad kartką, by napisać   Bo poczułam potrzebę zdradzić Ci Co często umyka w zamieszaniu, Między prostymi rozmowami. Chcę, żebyś wiedział to czarno na białym.   Po prostu dziękuję za każdy poranek, Kiedy budziłam się sama, zapłakana, Za każdy wieczór, gdy zasypiałam Na Twojej poduszce, czując się   Najbardziej opuszczoną na świecie. Twoja nieobecność to mój stały punkt – mój dom. Pamiętam nie tylko te wielkie, wspólne chwile: Ślub, nasze podróże, pierwsze kroki dziecka.   Pamiętam bardziej te malutkie, codzienne rzeczy: To jak parzysz kawę w brudnej filiżance, Tę niecierpliwość, gdy jestem nieznośna, Tę siłę, gdy moja własna słabnie.   Przypominam sobie nasze wzloty i upadki. Z Tobą czułam, że nie mogę być w pełni sobą: Silna i słaba, poważna i całkiem szalona. Dałeś mi przestrzeń – zbyt małą na życie.   Byłeś moim najlepszym przyjacielem, Największą miłością i szczęściem. Po prostu chciałam, żebyś wiedział i pamiętał. To zawsze Ty byłeś moim wyborem.   Twoja żona. PS w drugiej, zalakowanej kopercie Tam skrywa się pozew, mój kochaniutki.”  
    • Jacek_Suchowicz
      Olena

      Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano

      @Berenika97 wojna a właściwie jej skutki cierpienia niewinnych ludzi w imię ....... walki o pokój - sarkazm ale to dziś słychać wydawało się że wraz z komuną skończyła się walka o pokój, a jednak pozdrawiam
    • Claire
      Ostatni motyl

      Przez Claire · Opublikowano

      ostatnie dni nad jeziorem tafla wody cicho oddycha wspomnieniami letnich sekretów szałem ciał rozpalonych o świcie zachód słońca powleka rdzawo kępy trawy leżące na brzegu pożądaniem jeszcze się tlące przygniecione ciężarem uczuć zdejmujesz szybko ciepły sweter kiedy drżę od zimnego podmuchu wiatr wsłuchany w symfonię serca rozpoczyna swój ostatni triumf twarz wtulona w ten zapach życia płomień wełny przetkany tobą gdy dotykasz mnie tak z czułością przelatuje ostatni motyl...      

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...