Może jednak

[Leszek]

Chcesz mnie przytulić do serca?
Zrób to, proszę.
Nie marnuj chwili w rozterkach,
opleć włosem.

Niechaj poczuję znów ciepło,
zalśnią żądze.
Na szczyty uniesień wespną,
wzejdzie słońce.

Mroki rozświetli nadzieja.
Liść jesienny,
pokaże spadając z drzewa
pójść którędy.

Codzienność oplotom dłoni,
dwa uśmiechy,
niepewnie tlący się płomyk,
odda pieczy.

[Tomasz_Biela]

taki refleksyjny wiersz z podziemia świadomości, który wydobył się impulsem jakiejś sytuacji albo wpleciony sztucznie aby tylko istniał...mogę się mylić
wiersz jak setki innych na temat miłości włosów które oplatają itp itd
nic nowego może i nie miało być nic nowego(tym razem)

pozdrawiam TomaszEK

[Leszek]

Masz rację Tomaszu, masz całkowitą rację. :)