słowa i obrazy

[Asica Szalonek]

są słowa i obrazy
błękitno wiśniowe obłoki twojego dymu
kiedy razem próbujemy
zetknąć się powierzchniami i wnętrzami
- światy zapadają się w słowach
tylko one pomiędzy tym co ja
a tym co prawda czucie moment
- drżą

mówisz mi o nich wszystkich
jak żyli i umierali a w międzyczasie
pili i kochali życie bladymi garściami
po cichu spłaszczeni do wymiaru
artysty usypiali w bezruchu
a później wynosiliśmy ich na ołtarze

piszesz o tej magii
i jak wczuć się w świat żeby
widzieć jak najlepiej
spotykasz się z baudelairem
pijesz rzadziej niż ja
najzręczniej toczysz skręty
wolno wykładasz siebie

to takie oczywiste upychać
te słowa i obrazy w wieczory

dwoje ludzi
kilka niemych duchów
ciepłe zapachy
kolory

[Messalin_Nagietka]

Asica – „a tym co prawda czucie moment” troszkę nie zrozumiałe – może coś ze słownictwem? A może same słowa to obrazy - puzzle, które każdy chce na siłę skrzyżować z marą, jaką odczuwa?
pozdrówko MN

[Iza Smolarek]

pili, kochali, żyli i umierali, a w międzyczasie ktoś zechciał ich opisac. z tym, że niekoniecznie to, co zrobił, nadaje się do zaopamiętania.
a szkoda. mogło być, jak to się mówi, klimatycznie