Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

papierowe źródełko
to wciąż tylko szarość

przebijamy się gwałtem
w tych kilka pooranych kartek
wyrywanych dramatycznym gestem
z półpełnych notesów brydżowych

po piątej lampce ciężko
jest zamknąć drgające usta
różowe oczy
dłonie gubiące kije bilardowe
kiery trefle piki
kara albatrosy
listy niezmiennie durnych
komitetów wyborczych
dziury w drodze do domu
ciężko jest to wszystko

zamknąć i poprawić
żeby zbiło się w jedną
wstrząsającą całość

bo coś się drze pod piórem
- bardzo dziwnie piszę

wiecznie nierównym szlaczkiem
znów sikam do źródełka

Opublikowano

witaj Asico czy Asiczko a może A-szalone-ka
przepraszam Twój identyfikator zainspirował mnie do lekkiej zabawy
jeśli uraziłem przepraszam
a co do wiersza...
treść ciekawa chodź są widoczne zachwiania wersyfikacji oczywiście według mnie
i niepotrzebne dopowiedzenia...
hmmm teraz patrząc tak z boku to taka luźna i kompletnie odmieniona interpretacja ale
miałem zajęcie...

pozdrawiam TomaszEK

Tomix

papierowe źródełko
wciąż załamuje szarość
w sobie


dramatycznym gestem
wpisujemy się
w kilka pooranych
świstków na wyrywki
-notes brydżowy nie jeden


po piątej lampce
ciężko uspokoić trzęsienia
ust
kiery trefle
kara albatrosy
dziury w drodze do domu
ciężko jest zakryć
czymś sensownym


co rusz
darcia spod pióra -
Trendy
w dziwnych okolicznościach
gubiąc materiał słów


***

wiecznie nierównym szlaczkiem
znów sikam do źródełka

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • -Mistrzu dlaczego wielu cierpi na samotność? -Bo to bardzo bolesne, żyć, nie wiedzieć po co.
    • @huzarc... mocne, dobre... a jednak możesz... i dobrze.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ... :))  Jacku, to mnie rozbawiło na całego, te poobrywane rzęsy... :)) ... tego niech się kobietki trzymają, ewentualnie jakiś delikatny. Fajna treść
    • ach, gdyby tak móc ci przekazać wszystkie chwile swoich pomyłek, małych wtop i parszywych niepowodzeń, momenty radości, strachu, krótko mówiąc: być ci tak dziko najbliższy, nieodspajalny, wydobyty z dna, głębin podświadomości, jak, dajmy na to, te moje, tyleż rozpaczliwe co dziwaczne próby pisma automatycznego   (przez cały czas działania czaru wszystkie dziwki w pobliskim mieście będą mieć zielone włosy, księża – kokardki na brwiach, a jeśli będziesz grzeczny – wielka paproć o tobie zapomni – takie coś ostatnio, nieco bezwiednie, wysmażyłem). jak cudowniusińsko byłoby ściągać wraz z tobą i rozgniatać w palcach szklane słońca, wdmuchiwać gryzący pył wprost w oczy lampuceriuszy, być tym, który Zna, Potrafi Poczuć. abyś widziała moimi oczami krzyczącego brodacza w małym fiacie, gdy kiedyś wymusiłem pierwszeństwo na skrzyżowaniu (uwierz na słowo  – jak on śmiesznie wyglądał!). i być tym, który Pozostanie, nie da się wydrapać z miejsc, kolorów, tak wżarł się na przykład w nieco obciachową sytuację, gdy nieintencjonalnie zostawił na chodniku siatkę z bułkami, przez co dokarmił jakiegoś okołodworcowego menela, że... zbuduje tam własny, sięgający chmur pomnik. i już na zawsze zostanie (radośnie) zamknięty w jego wnętrzu, głowie statuy. i w płytach chodnikowych, zabawkach, których dekady temu się pozbył, zeszytach z gimnazjum i w ryku kierowcy malucha. bierz wszystko, proszę. zespól, nie wypuszczaj.
    • Zajrzałam dla tego... szalonego.. tytułu. Świetne zakończenie.! w końcu region Autorki. A to...

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      ... dalej jest tak właśnie, z tego, co przejrzałam.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...