Oda do telefonu

[Miłosława Eliza]

Już ciemna noc zapadła
i światła pogaszone
Pan Księżyc sypie blaskiem
na stolik z telefonem
Migoce się czerwienią
Leciutkim dźwięcznym głosem
zaprasza do rozmowy
miliony i tysiące



I płynie przez słuchawkę
przez druty
gdzieś tam w świat
iskierka tej rozmowy
tak granej od stu lat
Kiedy smutno
czasem
głęboką ciemną nocką
milionom czy tysiącom
to popatrz
i posłuchaj
jak płynie lekki głosik
dźwięcznie zapraszając
na nocną pogawędkę

[Jay Jay Kapuściński]

miał wyjść rymowany?

popatrz na pięc osatnich wersów,
zaznaczam na początku, że na rymach się nie znam,
ale mnie to drażni.

ostatni dwuwers wyciąłbym, nie posiada on jakiejś ogromnej
głębi, każdy kapnie się o co się rozchodzi po przeczytaniu wcześniejszych
słów :)

w sumie to nie podałaś nic odkrywczego,
ale początki zawsze są trudne, a nocy jeszcze
będzie wiele :)

powodzenia