Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

adam

katafalkowy jesteś
niebieski
opisz wymaluj
cienką linią po zwężeniu

być może czekam na pana
na ograniczenie wieka
spazmowanie drzewa

czekam na czynności
klamry z powagą
po napiętej skórze

centymetr
będzie po centymetrze
przechodził przez czarne
oczy robaka

przebiegną dni
obedrą czasowniki z rzeczy
i przed panem stanie nagość

zacny człowiek
w dzikiej masce
przytul
albo wymaluj w pysk

zapali mnie
ogienek najmniejszy

pierwszy raz się
przez się

udam

Opublikowano

Kiedyś, kiedy jeszcze Ciebie TU nie było ;), pewien polski profesor filozofii przymuszony (albo i nie) przez mających aspiracje czerwonych działaczy stworzył pojęcie "dobrej roboty". Co z tym następnie zrobiono (przodownicy pracy, akcje 'podaj cegłę' i 'dbaj o higienę w miejscu pracy' etc. - wszystko pod to potrafiono podciągnąć ;) nie jest teraz istotne; ja chciałbym wrócić do idei, do czystej filozoficznej esencji. To ważne, kiedy widać rzecz zrobioną z sensem i starannością.

DORO - Adamie.
Dziś przyznaję Ci ten tytuł za wiersz!
:)))
pzdr. b
PS. Aż się boję napisać, że momentami kojarzy mi się z niebieską różą (żeby nie czytać za kilka dni tekstu na temat miłości) :D

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Toyer

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Nie tylko człowiek człowiekowi bywa Bogiem. Ludzie sami tworzą sobie bożki – z pieniędzy, kariery, ciała, sportu, jedzenia… Ubóstwiają to, co jest tylko ‘bogiem z małej litery’, poświęcając temu czas, zdrowie i nadzieję. A przecież to nie daje prawdziwego sensu. 
    • @Arsis Już jest na forum

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @Toyer Ten wiersz czyta się jak buntownicze wołanie – z jednej strony sięga do najstarszego mitu ludzkości, z drugiej bezlitośnie rozlicza współczesność. Podoba mi się, że autor nie boi się prowokować – zaczyna od Adama i Ewy, ale szybko wychodzi poza biblijny schemat, pokazując, że kara, raj i grzech to tylko opowieści, które człowiek na nowo nadpisuje.
    • @Annna2 Tak jest. Człowiek jest dożywotnim więżniem samego siebie. Dziękuję Aniu.     @Berenika97 Bardzo dziękuję za ten dogłębny i trafny komentarz! Niezmiernie cieszy mnie to, że udało Ci się wyłapać te kluczowe elementy, na których najbardziej mi zależało. To jest niezwykle budujące, gdy tak precyzyjnie czujesz i rozumiesz tekst. Dziękuję Bereniko za te słowa :)  
    • @Annna2Napisałam w puencie, że szczęściem bywa też mozół - bo wierzę, że prawdziwa radość nie zawsze rodzi się z lekkości. Bywa owocem trudu, cierpliwości, a nawet bólu. To, co ma wartość, ma swoją cenę - i właśnie dlatego smakuje pełniej. Czasem największe szczęście kryje się w tym, że mimo wysiłku, mimo zmęczenia, możemy cieszyć się owocem własnych starań. Dziękuję za obecność :)

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Tak, nie tylko tworzenia w sensie twórczym, ale także w życiu. Tego, co przychodzi niejako samo, łatwo - nie cenimy trwale - takie mam obserwacje i wnioski z życia.   
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...