Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano
Nie pamiętam kiedy po raz pierwszy splunąłem w
swoje lustrzane odbicie, ale od tamtej pory już
razem nie pijemy. Wiem - nie przeczytam tego

co płonie na stosie, mam problem z przewracaniem
stron
i odnajdywaniem zaczepienia w martwych
punktach

- wypadki przy pracy zdarzają się czasem w trakcie
nicnierobienia.


Stawiam wszystko na jedną szalę, kiedy nie potrafię
ważyć słów, a różnicę zdań warto uczcić

minutą ciszy. Starszy człowiek i może, w wiecznym
uścisku i betonowych butach,
idąc pod prąd, nie w
porę zorientował się, że są przerwy w dostawach.

W świetle przedstawionych argumentów powstaje
kolejna latarnia. Cudu nie będzie.
Opublikowano

Interesująca gra z samym sobą na poziomie tekstu. Nazwałbym to 'Strefą ...' v 2.1. Podoba mi się przesłanie, bardzo mądry wiersz.

Stawiam wszystko na jedną szalę, kiedy nie potrafię
ważyć słów, a różnicę zdań warto uczcić

minutą ciszy.
— to wręcz aforystyczne.

Gratuluję całości.

Opublikowano

pamiętam ten początek z poprzedniego wiersza, miło że go tu przypomniałeś, bo też mi się bardzo podoba i nicnierobienie również. poza tym to cudu nie będzie. ale będzie kawał dobrej poezji.

pozdr. a

Opublikowano

no właśnie z wersyfikacją jest problem, staram się ustawić wszystko optymalnie. Na chwilę obecną takie pisanie jest mi bliższe i wydaje się ciekawsze. W poprzednim moim po-tworze zrobiłaś dobre zmiany, czytałem je i bardzo dziękuję, a że nic nie zmieniłem to nie znaczy, iż nie lubię Twojego jakże przydatnego narzekania ;)) Tutaj bardzo chciałem aby w każdej zwrotce znalazł się ten jeden motyw, który rzuci światło na pozostałe słowa. Jeżeli masz pomysł to dopraszam się o narzekanie!! :)

Opublikowano

jak dla mnie strzal w dziesiatke...bardzo na tak bo spodobał sie nie zmiernie...pozdrawiam...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Azraell Wiersz mroczny jak Twój nick, Azraelu. A przecież dzień dziś jasny, aż się prosi o trochę ulgi. Musiałeś naprawdę zaciągnąć słońce do piwnicy, żeby napisać coś tak ciężkiego? Choć… przyznam, wyszło przejmująco.
    • @Stukacz Zastanawiam się, czy nie warto byłoby rozbić to na kilka zdań, bo przy tak długiej frazie wiersz trochę traci oddech - choć klimat pozostaje mocny.
    • @kano Wiersz jest bardzo liryczny, miękki w brzmieniu, pełen tęsknoty - wszystko w nim płynie spokojnym rytmem. Zastanowiło mnie tylko jedno słowo: „szwędzą”. Wiem, że jest poprawne, ale ma dla mnie odrobinę potoczny, szorstki odcień i przez to wybija się z całej delikatnej tonacji wiersza. Może to tylko mój odbiór, dlatego zapytam - czy użyłeś tego świadomie, jako kontrast? Pytam z ciekawości, bo reszta jest tak subtelna, że to jedno słowo od razu zwróciło moją uwagę. Bo jeśli ma być koniecznie do rymu, to znalazłam jeszcze słowa błądzą  snują   krążą  migoczą przemykają
    • Kto powstrzyma ten czas Zatrzymaj, niech wszystko się cofnie Pragnę na nowo doświadczyć tej miłości Byłem z tobą w świecie pełnym miłości Nie zdążyłem poczuć siły miłości Kilka lat, jedna chwila i już cię nie ma Różowa gwiazda, nie my byliśmy dla siebie najcenniejsi Tańczyliśmy w życiu w zgodzie z naszym rytmem, rytmem miłości Zatrzymaj, wszystko już się zdarzyło, nieoczekiwany koniec Fotografie, pamiątki oraz wspomnienia pozostały Idźmy naprzód, ponieważ życie nie zatrzymuje się Zamknął się pewien etap życia, w sercu i pamięci nadal trwa Te dni i noce, radość w sercu, życie było cudowne Dziś serce ma kolor wyblakły, żyję wspomnieniami                                                                                                                                 Lovej. 2025-11-18                  Inspiracje . Czas wspomnień
    • @huzarc   dzięki bardzo. napadło mnie !!!         @viola arvensis   Wiolu.   wrażliwość i przestrach wpędzają człowieka w stany emocjonalne z których nieszczęśnik zdaje sobie sprawę ale nie może ich powstrzymać.   wtedy wybuchają wierszem.   ten nieszczęśnik to ja.   a ten kwiat......   już jestem spokojny.   pięknie dziękuję:)             @KOBIETA   Dominiko.   nie płacz :)                
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...