Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

nie podoba mi sie poniewaz ja jestem pesymistka ...byc moze dlatego tak wyszlo ;) ALE jesli mialabym spojrzec na to oczyma optymisty to powiedzialabym ze ciekawy i krotki ten wiersz .dalabym wtedy plusa za caloksztalt i checi . pozdrawiam

Opublikowano

Jest dobry. Prosty i dobitny. Czy coś bym zmienił? Zacznijmy od tego, że...

Nic.
Wszelkie dodatkowe cięcia, zmiany szyku nie mają najmniejszego sensu.
On już taki jest. Powtórze: jest prosty i dobitny. I na mój gust niech już takim pozostanie.
Nie jest przez to genialny ale... mi się podoba. Oczywiście można sie pobawic...

miedzy źrenicą a
dłonią rozwieszę most

... ale po co?

Pozdrawiam

Opublikowano

Kasiu, gdybym miała zły nastrój, albo gdybym byla pesymistką i przeczytała ten wiersz to też by mi się nie podobał! serdecznie dziękuję za komentarz!

Sanczo Pe! również dziękuję, za poświęcenie tyle uwagi mojemu wierszowi, nie potrzebuje pisać genialnych wierszy, lubie takie proste, wystarczy ze bedą "przyzwoite".

pozdrawiam was. :)

Opublikowano

Bardzo mi się podoba.Lubię wiersze krótkie ,i zawsze chcę wiedzieć co autor ma do powiedzenia.Podziwiam Cię również za upór, mnie na to nie stać,no i zmieniłam profil.Srdecznie pozdrawiam i życzę powodzenia. E.K.

Opublikowano

i jak tu nie byc optymistą po tak uroczych komentarzach!!! Dziekuję wam, jesteście kochanie.ale jak krytykujecie to też jesteście kochani! :) do szkoły też już nie chodzę, ale właściwie lubiłam moją szkołe, nigdy nie narzekałam na nią! Narazie słonko jeszcze jest więc jak tu się nie cieszyć!? pozdrawiam! :*

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Akurat jadłem dziś pierogi :)
    • Nie mogę się uwolnić Usta twe niczym wrota do piekieł Rozpalone namiętnie rozchylają sie powoli A Włosy twe aksamitne niczym perskie płótno opadają swawolnie na roznegliżowane ramiona, myslę Podchodzę,,obserwuje,dotykam w koncu całuje, jestem w niebie, jest pięknie Niech Emocje grają melodyczne dzikie dźwięki niech serce tobą pokieruje   Jej jęki znaczyły więcej niż milion słów Nie pamietam snu, w którym  bym Cie nie spotkał, nawiedzasz mnie nawet tam Jestes jak anioł coś stąpił na ludzka ziemie i z łaski swojej obdarzyłas mnie CiepłemZ’, którego nie zapomnę Ach żebym ja ino tez był aniolem to polecielibismy do gwiazd nie patrząc się za siebie
    • MRÓWKI Spałem spokojnie, gdy nagle przez sen poczułem mocne ugryzienie i zaraz potem ból. Przebudziłem się szybko, poszukałem latarki i przeszukałem cały namiot w poszukiwaniu sprawcy zadanego bólu. Nic szczególnego nie zauważyłem więc wsunąłem się w śpiwór próbując usnąć ponownie. Zgasiłem latarkę i położyłem się z powrotem spać. Do rana pozostało jeszcze kilka godzin, lecz nie mogłem zasnąć. Leżałem z przymkniętymi oczami czekając podświadomie na kolejne ugryzienie. To było pewne, że coś mnie ugryzło i przypuszczałem, że był to jakiś mały owad.  Na mojej lewej nodze zaważyłem zaczerwieniony ślad po ugryzieniu i poczułem swędzenie, pieczenie i niewielki bąbel. Dobrze, że nie jestem uczulony na jad owadów - pomyślałem.  Jak więc już wspomniałem nie mogłem spać trochę zaniepokojony, a trochę z bólu. Miałem przeczucie, że coś niedobrego wręcz potwornego dzieje się na zewnątrz namiotu. Tak więc leżałem i czekałem sam już nie wiedząc na co.  Nagle u wejścia do namiotu zobaczyłem małe punkciki posuwające się w moją stronę i po skierowaniu strumienia światła latarki w tamtym kierunku, aż dech zaparło mi z wrażenia, a gęsia skórka natychmiast ukazała się na mojej skórze. W namiocie były dwie czerwone mrówki. W oka mgnieniu zerwałem się na równe nogi i depcząc te, które zdążyły wejść do namiotu, musiałem odganiać te co chciały wejść do środka.  Podczas tej czynności ujrzałem używając latarki, że wokół namiotu jest masa czerwonych mrówek, które otaczały mój namiot że wszystkich stron.   cdn.    P.S. Opowiadanie powyższe napisałem w 1977 roku, czyli prawie pół wieku temu i jest to czysta fantazja.    
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...