Piąta rano

[Tali Maciej]

stoją równiutko
w rządku
ze zgaszonymi oczami
w bezruchu
jak w próżni
nie oddychają
nie warczą
zawieszone w czasie
-marzą
o równiutkich wybiegach
jak dla modelek
bez dziur
o drapaczach i stolicy
o morskich falach
i ciepłych krajach
lśnią pierwszymi promieniami
wschodzącego słońca

śpiące autokary

[drewniane palce]

podoba mi się. wiersz jest ciekawy, niepretensjonalny, zwraca uwage i ma klimat. znam tn zapach powietrza o 5 nad ranem, bladziutkie rozproszone światło na dworcu PKS i błyszczące szyby. urocze. na plus, pozdrawiam

[Tali Maciej]

dzięki za komentarz
właśnie ten zapach powietrza inspirował
nisko się kłaniam i pozdrawiam

[stanislawa zak]

stoją równiutko- literófka. wiersz niczego sobie o czymś co bardzo potrzebne, a nie zdajemy sobie sprawy z rzeczy bliskich , ty to zauważasz i dobrze. masz wyczucie i poczucie, pozdrawiam

[Dżygita]

To znowu ja -spóźniłam się,ale i tak wiersz bardzo się podoba.Pozdrawiam. D.

[Tali Maciej]

dzięki za miłe słowa
nisko się kłaniam i pozdrawiam

[Zofia Honey]

Często czuwam jeszcze o tej godzinie. Opisany obrazek widziałam wielokrotnie z okien akademika, ale wtedy jeszcze nie wpadłam na pomysł utrwalania wersami. Lubię w ten sposób zatrzymane chwile, to moje klimaty. Dlatego podoba mi się.

Pozdrawiam serdecznie
Zofia