Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Dusza owiana chłodem rozstania
W rozkosznym cierpieniu
Myślą o Tobie ogrzana
Przeciwstawia się zapomnieniu

Serce bije w jednostajnym rytmie
Zgranym z melodią Twej duszy
Obraz w pamięci nigdy nie zaniknie
Blask Twych oczu mury obłudy kruszy

I znów poczuję żar
Ciepło Twego oddechu
Ustami przylgnę do Twoich warg
I dopuścimy się grzechu

Rozpocznę wędrówkę palcami
Po pejzażu ciała Twego
I znów będziemy razem i sami...
Czy może być coś piękniejszego?

Opublikowano


Witam Cie Krzysiu ponownie..Jak widze nic sie nie zmieniles..Ciagle piszesz w mym jezyku..:) i podobnym stylem..Nie zawiodles mnie jak wczesniej..Oby tak dalej..

Co do wiersza to kiedy przytalam wers:"I dopuścimy się grzechu " to na mojej twarzy pojawil sie usmiech..To chyba dobrze..
Rymy sa, rytm zachowany, ladna puenta..CZY MOZE BYC COS PIEKNIEJSZEGO?.. hehehe

Czekam na wiecej, takze tego czego nie chcesz umiescic..

Nadal naleze do Twego fanclubu:)


Opublikowano

witaj,

rzeczywiście Tobie, Twej, Twego, Twoich troszkę przeszkadza...
"Obraz w pamięci nigdy nie zaniknie
Blask Twych oczu mury obłudy kruszy" - zbyt topornie czytało mi się ten fragment...

ale ogólnie miły...

pozdrawiam
Piotr Mogri


Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...